Starless & Bible Black - Shape of the Shape

Met enig misbaar zet Shape of the Shape de luisteraar in de eerste seconden direct op het puntje van de spreekwoordelijke stoel. Dat buigt echter om in een heerlijk relaxt americana rock ritme. Daaroverheen komen als een frisse verrassing de licht gruizige bluesy, maar tegelijkertijd ook speels jazzy vocalen van Franse voorvrouw Hélène Gautier. Starless & Bible Black debuteerde in 2006 met een gelijknamig album dat meer een folk en roots sfeer kende door veelvuldig gebruik van banjo en dulcimers. Deze opvolger topt dat album met gemak en zo reikt de band uit naar een veel weidser genre.

Ouderwetse jaren ’70 en ’80 elementen worden nu gecombineerd met een spacy invulling van psychedelica die het geheel verrassend soepel naar het eclectische heden trekt. De band heeft een warm en vol geluid dat je stevig omsluit en gedurende het hele album de eenvoudige melodieën in zuigt. Starless & Bible Black heeft duidelijk een voorliefde voor donkere muziek, maar weet deze sfeer zowel een gemoedelijk ontspannen karakter als een haast tastbare dreiging mee te geven. Daardoor is de relatieve rust in de composities op het album ook verraderlijk onvoorspelbaar. Het resultaat doet me enigszins denken aan Cherry Ghost of een zeer ingetogen vorm van de rock van Howling Bells. Dat is zeker geen zaligmakende vergelijking. De uiteenlopende invloeden smelten samen als de dampen uit een koud moeras en een knapperend vuur. Tegenstellingen vinden moeiteloos een gelijke basis op Shape of the Shape. De steelguitars, tremolo en zinderende elektronische elementen klinken daarbij bovendien nooit xenogaam. Starless & Bible Black koestert dan ook een sterke visie op de structuur van de uiteindelijke song. Daarbij kan muzikaal flink worden uitgemeten voor nadruk op de diepe texturen in de arrangementen. Daarnaast weten ze ook soberheid een gepaste plaats te geven in alle rijkdom.

Shape of the Shape is een album met een klassiek gevoel voor drama zonder emoties te laten overheersen. De band smeedde een eigenzinnig geluid met een toegankelijke boventoon en sterk kolkende onderstromen. Daarenboven wordt de band geleid door een zeer begaafde zangeres. De stilistische complexiteit spelen ze weg met een indrukwekkende nonchalance die tot zwijgen stemt. Sierlijk ontvouwt zich een album van een band die dit jaar weleens een onverwachte hoofdrol in de Manchester muziekscene zou kunnen gaan spelen.