Verhuizing

>> vrijdag 20 augustus 2010

Beste lezers,

De rust op deze blog van de afgelopen weken verried de verandering al. Bij dezen stel ik jullie graag op de hoogte van de ophanden zijnde emigratie van de blog. Deze verandering is wellicht even ingrijpend voor Nieuwe Geluiden als schrijver dezes, vandaar dat de rust nog even zal aanhouden. Daarna zal worden bepaald of dan wel hoe met Nieuwe Geluiden wordt doorgegaan.

Dank voor het geduld.

Read more...

Hellsongs - Minor Misdemeanors

>> zondag 8 augustus 2010

Het Zweedse Hellsongs staat bekend als de vriendelijkste metalband. Hun eerdere werk werd wel beschreven als lounge metal punk, maar geen van de elementen in deze driepoot doet goed recht aan de muziek van Hellsongs. Voor mij is Minor Misdemeanors een introductie, terwijl het in werkelijkheid hun derde plaat is. Zo zie je maar hoe met genreomschrijvingen vaak ten onrechte een toepasselijk publiek kan worden gemist.

Hellsongs is in essentie een coverband. Dat helpt ook al niet, want dat gegeven doet mijn hart doorgaans niet sneller kloppen of er moeten zeer uitzonderlijke herbelevingen ontstaan. Dat is uiterst moeilijk en gebeurt dan ook niet vaak. Stel je echter voor dat je nauwelijks op de hoogte bent van bekende metal- en punkbands en dan Hellsongs hoort spelen. In dat geval kan het goed zijn dat ze menig liefhebber van fijne luisterpopliedjes voldaan achterlaten. Opmerkelijk, want op Minor Misdemeanors wordt werk ten gehore gebracht van o.a. AC/DC, Slayer, W.A.S.P., Pantera en Iron Maiden. Slechts het lieflijke Rubicon Crossings is van eigen hand en doet ook gelijk naar meer verlangen. Wat is er aan de hand dat een totaal afwijkend publiek lyrisch kan worden van Minor Misdemeanors?

Het is simpelweg de meest goedgeluimde en vrolijke selectie duistere en harde metalsongs die je ooit hoorde. Bovendien maakt Hellsongs hun interpretaties met zoveel respect dat er juist nieuwe interesse in de muzikaliteit van genres als metal en punk ontstaat. Slechts zo af en toe hoor je de band moeite hebben om de composities interessant te houden. Dat gegeven evenals het feit dat ook Minor Misdemeanors voornamelijk een trucje betreft, maken dat na beluistering mijn interesse vooral uitgaat naar een vervolg met meer eigen werk.

Read more...

Someone Still Loves You Boris Yeltsin - Let It Sway

De bedrieglijk getitelde voorganger van Let It Sway, Pershing, was een redelijk mellow doch catchy plaat. Hoewel de band met de vertederende naam Someone Still Loves You Boris Yeltsin zich nog altijd een tamelijk intiem poprockgeluid bedient, schudt Let It Sway het het laidback mellow gevoel van Pershing krachtig van zich af. SSLYBY wordt daarmee nog geen echte rockband, maar vertoont wel neigingen in die richting op deze plaat.

Let It Sway is dus eigenlijk een even misleidende titel als Pershing was. Het vormt alleen geen tentatieve tegenstelling met de bandnaam. Het stevigere karakter van Let It Sway heeft echter een neveneffect dat niet per definitie een even pakkende als vergenoegende uitwerking heeft als het verrassend fijne Pershing. Dat is jammer, omdat SSLYBY sowieso al niet de meest opvallende indieband is. Ze hebben weliswaar een redelijk eigen sound ontwikkeld en weten hun songs vrijwel zonder uitzondering een onverwacht melodisch of ritmisch element mee te geven, de band is nu eenmaal geen typische aandachtstrekker. Het uitnodigende Pershing beloonde iedere luisteraar die de moeite nam rijkelijk. Dergelijke traktatie lijkt Let It Sway niet achter de hand te hebben. Tegelijkertijd kan dat betekenen dat de liefhebbers van een opzwepender popgeluid juist wel aan hun trekken komen. Immers de veelgehoorde vergelijking met het bekendere The Shins gaat met deze derde plaat weer beter op. Het zal een kwestie van smaak blijven, waarbij het maar goed is dat bij het horen van de naam SSLYBY de glimlach eigenlijk al standaard aanwezig is.

Read more...

Tired Pony - The Place We Ran From

Met de nodige bombarie bereikten ons de geruchten over een nieuwe samenwerking met Gary Lightbody (Snow Patrol) en Peter Buck (REM) aan het hoofd, onder de naam Tired Pony. Een teaser was al enige tijd op het web te bewonderen en de eerste geluiden waren goed. Het album, The Place We Ran From, blijkt niet alleen door het bovengenoemde tweetal te zijn gemaakt, maar kan leunen op een indrukwekkende lijst gevierde muzikanten. Daaronder vinden we bijvoorbeeld Richard Colburn (Belle & Sebastian), singer-songwriter Iain Archer, Tom Smith (Editors), M Ward en Zooey Deschanel (die laatsten vormen tezamen She & Him).

Het moet een helse klus geweest zijn om al deze neuzen dezelfde kant op te krijgen. Tired Pony klinkt desondanks als een behoorlijk hechte band en hoewel voor details druk gevarieerd wordt in de bezetting is de stijl redelijk constant. The Place We Ran From bevat een selectie zachte en rustig rockende popballads met hier en daar wat folky of regionale effecten in het instrumentarium. De songs klinken over het geheel genomen gemoedelijk en zijn ontdaan van opvallende expressieve uitspattingen. Het ene lied pakt wat beter uit dan het andere, maar er zijn geen grote niveauverschillen. Voor het grootste gedeelte kunnen we genieten van Gary Lightbody’s bekende vocale prestaties. Alleen op I Am a Landslide wordt de hoofdrol vervult door de lichtere klanken van Iain Archer. Gaandeweg begint echter een gevoel van gemis te overheersen. Het gemis van een klik, magie, chemie of impressie. De momenten waarop het gezelschap echt indrukwekkend presteert, zijn beperkt en dat is teleurstellend voor zo’n colofon vol bekende namen. Bovendien doet het geen recht aan de voorafgaande bombarie. Waar Tired Pony vooral punten mee scoort, zijn de eenvoudige songs die de vocalen van met name Gary Lightbody en ook Tom Smith (The Good Book) in een onbezoedelde vorm laten weerklinken. Voor fans is het begrijpelijke verplichte kost en The Place We Ran From is geenszins een slechte plaat. Er valt echter niet aan te ontkomen dat de verwachtingen hoger waren.

Read more...

Doelstelling van deze blog

Meer aandacht voor het (nog) onbekende. In tenui labor of toch niet?

Mededelingen

Donderdag 1 juli: deze week weer een frisse herstart verwacht.
Kort reces tot 13-05-10.
Na een kort reces vandaag (24-02-10) weer aan de post. Inmiddels is deze blog twee jaar geworden!
Gedurende december zullen er minder recensies worden geschreven
21-31 augustus: tijdelijk even geen recensies ivm een kort reces
Zondag 14 juni: Creative Commons licentie BY NC ND van toepassing op alle inhoud
Woensdag 3 juni: zoekfunctie en auteursrechtenonderdeel toegevoegd
Dinsdag 19 mei: template aangepast, hopelijk verbeterd
Vrijdag 15 mei: nieuw template; ontwikkeld door Ourblogtemplates.com, 2008

Auteursrechten

© Copyright Benjamin N. Vis

Uitgezonderd waar anders vermeld, is op alle inhoud van deze blog een Creative Commons Attribution 3.0 License van toepassing. Deze is hieronder gespecificeerd als CC BY NC ND. Voor meer informatie klik op de links aldaar.

  © Blogger templates Inspiration by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP  

Creative Commons License
werk van Benjamin N. Vis, Nieuwe Geluiden is in licentie gegeven volgens een Creative Commons Naamsvermelding-Niet-commercieel-Geen Afgeleide werken 3.0 Nederland licentie.