Megafaun - Gather, Form & Fly

>> zaterdag 19 september 2009

Bij het horen van de naam Megafaun gaan er waarschijnlijk niet direct belletjes rinkelen en dat moet snel veranderen. Met groot respect voor alle bestaande stromingen, weet deze band americana in een eigenzinnige vorm te gieten. Een vorm die uitnodigt en afstoot, maar altijd de luisteraar aan zich bindt. Megafaun is in feite het trio dat is overgebleven uit de opgeheven band DeYarmond Edison waar ook Justin Vernon (Bon Iver) in speelde.

De inspiratie begon ooit bij de broertjes Cook tijdens een jazzkamp, maar is inmiddels uitgegroeid tot een grote liefde voor de Amerikaanse muziekhistorie. Ze opereren met een alternatief klankpalet gedragen door een rijk en divers instrumentarium. Daaruit ontstaat etherische americana met opluisterende, energieke traditionele elementen, het gezicht gericht op vernieuwing. Het klankpalet bestaat uit kabbelende folklijnen, dissonante, kakofonische samenkomsten, harmonische koortjes opgebouwd uit ijle vocalen en percussie zorgt voor openende signalen. De opmerkelijke folksuite kent verder minimalistische pianopartijen en een heerlijk tokkelende Appalachische banjo. Ondertussen zoekt Megafaun graag het experiment op. Op Gather, Form & Fly worden deze woorden letterlijk meermalen geïnterpreteerd. Het levert een mix op van traditionele ballades, vooruitstrevende musique conrète en prachtige momenten van mysterie die zich niet laten catalogiseren. Dat Megafaun bestaat uit begiftigde muzikanten blijkt ook uit de subtiel geïmproviseerde intermezzos. Emotief slalomt Gather, Form & Fly er lustig op los. Bezinning buigt moeiteloos om in frivoliteit, niemendalletjes of diepzinnige somberte.

Onlangs verscheen het debuut van Volcano Choir, het nevenproject van voormalige collega Justin Vernon. De drang voor experiment daar vormt een goed uitgangspunt voor een typering van Megafaun. Daarnaast zullen ook liefhebbers van Winterpills en Fleet Foxes van deze plaat genieten. Ergens tussen de rust van The Accidental en de wildernis van Akron/Family is dit een authentiek geluid dat danig imponeert.

1 reacties:

Unknown 28-04-2010, 12:20  

Helemaal met je eens, prachtplaat. Hun interpretatie van 'americana' is zo breed dat de blues (bijvoorbeeld 'Solid') er ook uitstekend in past. De platenboer die mij deze plaat aansmeerde vond dat ik dan ook Chad Vangaalen niet mocht laten liggen. Geluisterd en een aanrader. Chad doet het allemaal in zijn eentje, daar ben ik geen fan van, maar hier stoort het niet. Weer een Canadees trouwens.

Doelstelling van deze blog

Meer aandacht voor het (nog) onbekende. In tenui labor of toch niet?

Mededelingen

Donderdag 1 juli: deze week weer een frisse herstart verwacht.
Kort reces tot 13-05-10.
Na een kort reces vandaag (24-02-10) weer aan de post. Inmiddels is deze blog twee jaar geworden!
Gedurende december zullen er minder recensies worden geschreven
21-31 augustus: tijdelijk even geen recensies ivm een kort reces
Zondag 14 juni: Creative Commons licentie BY NC ND van toepassing op alle inhoud
Woensdag 3 juni: zoekfunctie en auteursrechtenonderdeel toegevoegd
Dinsdag 19 mei: template aangepast, hopelijk verbeterd
Vrijdag 15 mei: nieuw template; ontwikkeld door Ourblogtemplates.com, 2008

Auteursrechten

© Copyright Benjamin N. Vis

Uitgezonderd waar anders vermeld, is op alle inhoud van deze blog een Creative Commons Attribution 3.0 License van toepassing. Deze is hieronder gespecificeerd als CC BY NC ND. Voor meer informatie klik op de links aldaar.

  © Blogger templates Inspiration by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP  

Creative Commons License
werk van Benjamin N. Vis, Nieuwe Geluiden is in licentie gegeven volgens een Creative Commons Naamsvermelding-Niet-commercieel-Geen Afgeleide werken 3.0 Nederland licentie.