Coparck - A Dog and Pony Show
>> zondag 27 september 2009
Al enkele jaren is Coparck een geliefde indieband uit Amsterdam die gewaardeerd wordt voor het cultiveren van een zeer authentiek geluid. Op hun debuut was het gezelschap op muzikale wijze nog enigszins zoekende, maar hun tweede album, Few Chances Come Once In A Lifetime, presenteerde een band van formaat met internationale allure. Het nummer The World of Tomorrow, veelvuldig te horen in een kaasreclame, zette de lijn in naar een groter publiek. Dat maakte de weg vrij voor een definitieve ontdekking met The 3rd Album, hoewel die plaat naar mijn mening zijn voorganger niet per se evenaarde.
A Dog and Pony Show belooft een directere plaat te worden. Dat is in mijn ogen een omslag. Puntige songs waren zeker onderdeel van The 3rd Album, maar het album als medium leek voor de band altijd een belangrijk en uitgebreid document. De focus die een directer album eist, kan eigenlijk alleen maar goed uitpakken bij een gevierde band als Coparck. A Dog and Pony Show stelt dan ook geen moment teleur. Na wat wikken en wegen over een internationale samenwerking kwam de band terug bij producer Reyn in Katwijk aan Zee. Een zeer verstandige keuze, want Reyn was voor een groot deel verantwoordelijk voor hun klankkleur. De kenmerkende sfeer blijft nu schoon behouden, terwijl Coparck een scherpe bocht neemt qua sentiment. Het duurt niet lang of het door voorman Odilo Girod bedoelde ‘yeah-gevoel’ steekt de kop op. Dit wordt niet in de laatste plaats veroorzaakt door de begeesterde wijze waarop hij met zijn herkenbare timbre de songs kleurt. De pakkende hooks zijn net wat scherper aanwezig en de productie lijkt op gepaste plaatsen kaler dan voorheen. Zo laten ze de ruimte aan voortvarende en bedachtzame songs. Een specifieke tierelantijn gunde Coparck zichzelf wel met de mooie trompetsolo van jazzheld Eric Vloeimans op het titelnummer. Over het geheel doet de band zijn diverse en dynamische reputatie in iedere song eer aan.
Een goed design is de kunst van het weglaten, zegt men wel. Odilo, zelf ook grafisch designer, en band volgden bij dit album deze aanpak. Het resultaat is bijzonder goed geslaagd. Ondanks de kortere duur houd ik er een vergelijkbaar voldaan gevoel aan over als bij Coparcks eerdere werk. De stap voorwaarts is hoorbaar en voelbaar. De recent verworven bekendheid kan hiermee slechts groeien. Iedere nieuwe adept is een ruimschoots verdiende beloning voor hun prestatie.
0 reacties:
Een reactie posten