Richard Walters - The Animal

Aan dit album ging slechts de ijzingwekkend mooie EP Pilot Lights vooraf. De speurneuzen die deze EP was opgevallen, werden in de tussentijd zoet gehouden met enkele singles, maar nu komt aan het wachten eindelijk een eind. Ook voor Richard Walters zelf duurde het lang. Ondertussen is hij zelfs van universiteitsstad Oxford naar de grootse liefdesstad Parijs verhuisd. Een verandering van omgeving die hoe dan ook niet onopgemerkt kan blijven.

Op The Animal heeft hij zijn kunstige singer-songwritertalent ongelimiteerd de sporen gegeven. Dat betekent een bescheiden, schitterend album vol breekbare songs van onvoorstelbare pracht. De luisteraar bevindt zich al snel onder de betovering van de lichte klanken in zijn bezwerend heldere stem die soms haast gebeden lijkt te prevelen. De ene song is zo mogelijk nog mooier dan de andere. Dat viel andere professionals in deze wereld ook al op. Zo vond All at Sea al de weg naar de soundtrack van CSI: Miami en Brittle Bones is te horen in de film The Butterfly Tattoo. Vermoedelijk zullen dit niet de laatste keren zijn dat anderen inspiratie vinden in zijn muziek of beseffen dat het bepaalde gevoelens perfect complementeert. Richard Walter weet namelijk met groot gemak verschillende emoties op te roepen. Zoals het Richard gegeven is, kennen deze emoties vrijwel altijd een grensoverschrijdende intimiteit. Hoewel er ruimte is voor stemmige accenten van elektrische gitaar en percussie, blijven zijn rustige composities sober. Het trage, contemplatieve tempo hoort daar onlosmakelijk bij. Het kostte Richard enkele jaren om ons van dit werk te kunnen laten genieten. Het rijpingsproces heeft daarom ook veel tijd gekregen. Nu bevindt Richard Walters zich direct tussen gewaardeerde musici als Damian Rice, Jacob Golden, Scott Matthews en Sleeping States. Voor het Nederlandse publiek is het aardig om ook Blaudzun hier te noemen. Vrees echter niet voor een herhalingsoefening. The Animal komt daar niet eens bij in de buurt.

Het is moeilijk te zeggen of The Animal ook zo persoonlijk is als het klinkt. De bezwering duurt eigenlijk te kort, maar is zeldzaam mooi. Richard Walters wordt op dit moment door de critici definitief opgemerkt als authentieke muzikant die geen genre of tijdsgeest nodig heeft. Zijn aangrijpende muziek doet louter verlangen naar toekomstig werk.