J. Tillman - Year in the Kingdom

J. Tillman is met Year in the Kingdom alweer toe aan zijn zesde album. Het was echter pas met zijn vorige plaat, Vacilando Territory Blues, dat zijn muziek de weg vond naar een groot publiek. Dat had twee voorname oorzaken. Ten eerste is J. Tillman een belangrijk bandlid van Fleet Foxes die met hun EP en album afgelopen jaar een even onverwacht als verpletterend succes behaalden. Daarnaast was Vacilando Territory Blues zijn eerste release op Bella Union, het visionaire indielabel dat in zeer korte tijd niet meer weg te denken is uit de scene voor alternatieve muziek.

Year in the Kingdom volgt zijn doorbraak snel op. Dat is niet alleen een slimme zet, maar op het album het blijkt ook dat J. Tillman muzikaal iets nieuws te melden had. Waar zijn eerdere werk, door zijn direct aansprekende vocalen en intieme sfeer met een rafelig randje omlijst, in de productie en opnames een huiselijk gevoel opriep, wordt Year in the Kingdom gekenmerkt door een opgeschoond geluid. De productie is volledig ontdaan van ontsieringen en zijn geluid neemt veel meer ruimte in. Het geheel krijgt daardoor een andere en veel rijkere uitstraling. Het past wellicht nu nog meer bij het grootse gebaar van bijvoorbeeld Damien Rice. De uiterst fijnzinnige folkcomposities worden gedecideerd uitgezet en komen in alle rust tot volle wasdom. Desondanks hoeft niemand te vrezen voor die prachtige verstilde momenten die J. Tillman puur met zijn licht trillende stem al afdwingt. Daar blijft een diepe oceaan aan emoties achter stuwen. Een ander belangrijk verschil is echter dat de toonzetting van de huidige plaat beduidend opgewekter is dan we gewend zijn. Er zijn vele helder sprankelende momenten die op ieders gezicht een hoopvolle glimlach moeten kunnen toveren. Een fantastisch voorbeeld van deze speelse sfeerwisselingen is de prachtsong Earthly Bodies.

Doordat de productie zo schoon is krijgt J. Tillman anno 2009 haast onaantastbare kwaliteiten. Year in the Kingdom is wederom een bloedmooie plaat die het nieuw gevonden publiek meer dan tevreden moet stemmen. Het album geeft een haast opgelucht gevoel en zal in het alsmaar grauwer wordende najaar, tegen verwachting in, vooral op etherische wijze verlichting bieden.