Culture Reject - Culture Reject
>> vrijdag 25 september 2009
Dit eponieme debuut van Canadese singer-songwriter Michael O’Connell zet in een met een lijzig lijntje vocalen en gooit daar verassend en zeer aanstekelijk ritme van percussie overheen. Dat zet de toon voor een album dat een heerlijk eigenzinnige muzikale visie tentoonspreidt. Het heeft even geduurd voordat de lof voor Culture Reject zorgde dat de plaat ook vanuit Amerika de oversteek naar Europa maakte.
Michael’s composities bestaan uit vele, zich rustig voortbewegende, repetitieve lijnen die syncopatisch tegen elkaar worden afgezet. Daardoor wordt er met tempo- en sfeerwisselingen gespeeld in uitermate spannend samenspel. Op dezelfde manier eisen ook voortdurend andere muzikale genres de hoofdrol op. Dat gaat van jazz tot folk tot soul en pure pop. Hij wordt daarin bijgestaan door de opgewekte hoornpartijen van Benji Perosin en Bernardo Padron, de trefzekere bas en percussie van Paul Costello, drums van Dylin North en de lichtvoetige piano, glock en achtergrondvocalen van Karri North. Dat deze muzikanten zo feilloos samengaan in deze authentieke stijlmix zal te maken hebben met Michael’s multi-instrumentale talent. Als soloartiest komt hij simpelweg handen tekort, maar kan daarom zijn bandleden goed aansturen. Het gezelschap staat dan ook als een huis, zij het een zeer veranderlijk exemplaar. Met een bandnaam en titel als Culture Reject is het niet opmerkelijk dat er nauwelijks een afkomst op het geluid is te plakken. Bijzonder is echter dat Michael er goed over waakt dat er weldegelijk een sterke rode draad aanwezig blijft in zijn eclecticisme. Met enige moeite kan ik het typeren als een mix van Martin Hagfors, Sufjan Stevens, Department of Eagles en Broadcast 2000, maar loop al snel vast, omdat het gewoonweg de lading niet dekt. Het zijn slechts momenten van herkenning.
Culture Reject schijnt naast deze uitzonderlijke plaat ook een onverwoestbare live-reputatie te hebben. Aangezien de composities een aangename balans vinden tussen energieke onweerstaanbaarheid en lekkere luistermomenten zal een concert zeker een aanrader zijn. Tot het zover is, zullen we het met dit debuut moeten doen. Dat is bepaald geen straf, want Culture Reject pakt je onverwachts en laat een onuitwisbare indruk achter.
0 reacties:
Een reactie posten