The Uglysuit - The Uglysuit

>> dinsdag 30 september 2008

Zes vrienden uit Oklahoma zijn verantwoordelijk voor deze overtuigende en eerlijke band. Met een open blik op de muziek wereld hebben ze een zeer aangenaam debuut gemaakt. Het album is gevuld met fraai gedrapeerde, slepende melodieën met mooie versterkende herhalingen en een rustige uitstraling. Een warm en tegelijk gedistantieerd geluid van ruimtelijk, perspectivische gelaagdheid geeft het gevoel van een wollig, hoogpolig klanktapijt met rijke kleuren. Zelfs de salvo’s van elektrische gitaar krijgen een zachte, holle toon, die geruststellend werkt. Er ligt een nadruk op de instrumentale stukken die op psychedelisch gebied veel geschiedenis meetorsen zonder dat iets specifieks overheerst. Recursief galmende en golvende lijnen komen constant samen in een stuwende richting. Rijke pianopartijen rollen over ver strekkende vlaktes, waarin akkoorden en harmonieën melodiedragend zijn. De nummers zelf kennen een volkse toegankelijkheid met een vleugje lamentatie dat ombuigt in uitnodigende refreinen met een vrolijkere, lichtere toon. De structuur en dynamiek zitten vooral van binnen. Op onbewaakte momenten komen verrassend slimme muzikale lagen bloot te liggen. Naast al deze soundscape-achtige kwaliteiten, heeft The Uglysuit als indieband gelijkenis met My Architects, Travis en The Storys, maar dan voor een alternatiever publiek. Hun zweverige trekjes gaan nooit over in dromen en laten je realistisch, voldaan achter. Er zit een flinke drive achter de composities, zonder drammerig te worden. The Uglysuit is een erg fijne plaat, die echter bij voorbaat in de galerie van ondergewaardeerden lijkt te kunnen worden bijgezet. Laat je niet in verzoeking brengen en schrijf de band niet te makkelijk af.

Read more...

Chop Wood - In A Cabin With Chop Wood

>> zondag 28 september 2008

Na een aantal topplaten met het Amsterdamse Coparck, komt Odilo Girod, Chop Wood, als soloartiest terug in het project In a Cabin With. Maarten Besseling organiseert dit project en neemt charismatische, getalenteerde muzikanten mee naar bijzondere en geïsoleerde plaatsen over de hele wereld. Daar wordt hij of zij geacht in enkele dagen nieuw werk te schrijven. Vervolgens wordt dit mooi afgemixt en geproduceerd door Maarten. In het geval van Odilo toog hij naar Berlijn, Kunsthaus Tacheles, en ontmoette daar enkele Nederlandse en Duitse muzikanten. Er was duidelijk genoeg inspiratie, zo getuigt deze plaat. Recentelijk was zijn eerste optreden in de Melkweg. Niet alleen muzikaal, maar ook visueel een leuke show, waaronder een ritmische houthakker. Odilo´s achtergrond als grafisch ontwerper zal hier parten bij gespeeld hebben. Door mist getextureerde pixels begeleidden in elkaar overlopende alerte chimaera´s. Op het podium heerst de creatieve sfeer die waarschijnlijk in Berlijn aanwezig was. In het schemerdonker, een schaduwspel van bossen en open plekken. Kleine middelen en grote, rare dromen blijken belangrijke bouwstenen voor het geluid en gevoel van Chopwood. Door de elektronische basis heeft het een mathematisch karakter, dat als een draaikolk tot kleurige gelaagdheid vervormt. Odilo´s lichaamstaal uit zo af en toe de drukke geest waaruit de songs ontsproten zijn. Terwijl zijn band de slaap uit de ogen wrijft blaakt hij van een onwereldlijke energie en brengt een dynamische performance van hypnopedische composities. Zoals de titel van één van de songs is Odilo´s altijd zoekende stem ook `Just exactly not quite right`, gelukkig maar. Chop Wood is niet altijd zo pakkend als Coparck. De intro’s met intrigerende elektronicalijntjes en verrassende breakbeats, die enkele songs stevig aanzetten, maken echter een wisselend album waar je op kunt soezen en ontwaken, maar vooral niet slapen.

Read more...

Brown Feather Sparrow - Brave

Al bij hun eerste album was Brown Feather Sparrow een enorme verrijking voor de Nederlandse pop. In een volstrekt eigen stijl maken ze poëtische pop die verwant is aan Mist, Solo, Ida en Green Pitch. Het zou echter zonde zijn hun sound met slechts een vergelijking af te doen. Op hun derde album Brave staan wederom sterke, melodische songs van persoonlijke aard. De albumtitel Brave is niet alleen van het liedje afgeleid, maar in alle nummers lijken innerlijke kracht, standvastigheid en moed te weerklinken. Deze emotieve blootlegging is een kenmerkende rode draad in het werk van Brown Feather Sparrow. Door in de zang de nadruk moedwillig op de maat te leggen, geeft Lydia de songs een krachtige urgentie die de aandacht opeist. Toch blijft het karakter van de arrangementen en vocalen aangenaam zacht en berustend. De instrumentatie is voller geworden ten opzichte van voorgangers Wide Awakens Everything en Let´s Be Fine. Waar vele bands zich dan verliezen in wollige composities en afleidende versieringen, weten Lydia en band de pure identiteit van hun songschrijverschap en geluid over de hele linie te bewaren. Het liedje heeft altijd de hoofdrol op een licht ritmische basis van rust en stilte, wat resulteert in de herkenbare helderheid. De even kenmerkende samenzang en duetjes zijn gelukkig ook gebleven en daarmee gaat een intiem gevoel van saamhorigheid gepaard. De wereld van Brown Feather Sparrow is uitnodigend realistisch, angsten wegnemend, gevuld met hevige verlangens. Bijna onwillekeurig wordt je iedere keer opnieuw geraakt door de geladen sfeer en bewogen tot een welgemeend engagement. De open en vrijblijvende pracht maken van Brave een volwaardige en vooruitstrevende opvolger.

Read more...

Department of Eagles - In Ear Park

>> vrijdag 26 september 2008

Department of Eagles, een duo bestaand uit Fred Nicolaus en Daniel Rossen, bestaat al sinds 2000. Hun debuut The Cold Nose kon rekenen op enkele toegewijde fans en positieve kritieken, maar werd nooit breed gedragen. Een aantal jaar na het debuut van Department of Eagles begon Daniel ook te spelen in Grizzly Bear samen met zijn voormalige buur. Terwijl Fred een normale baan had, bleef hij muziek en ideeën uitwerken, wat hij opstuurde naar Daniel die doorgaans te druk was met touren. Mede daarom duurde het vijf jaar voordat er een nieuw Department of Eagles album klaar was. Weinigen zullen er echt op gewacht hebben en daarom komt deze magistrale plaat voor het merendeel als een totale verrassing. In Ear Park laat een geluid horen dat past in het rijtje eigenzinnige folkpophelden van dit jaar als Bon Iver, Bowerbirds, Fleet Foxes, The Dodos, Peter & the Wolf en The Walkmen. Zonder verblikken of verblozen zet het duo al deze memorabele prestaties nog eens op scherp en wedijvert ze in creativiteit en schoonheid. Het openingsnummer blijft als een consoliderend mantra van een sussend geweten nog dagen hangen. Subtiele modulaties in de arrangementen geven de anders relatief simpele melodieën magische spanning in krachtige orkestraties. Achtergrond vocalen brengen een ongrijpbare, mysterieuze sfeer in de songs die filmisch en nostalgisch aandoet. Alles gaat hand in hand met uitgekiende melancholie, waarbij het klussen aan excentrieke samples wel het beoogde effect bereikt, maar een onderschikte rol bedeeld krijgt in de algemene ervaring van deze muzikale pracht en praal. In Ear Park verslapt geen moment. Het album zindert na in alle toonaarden en krijgt direct onschatbare waarde.

Read more...

The Spinto Band - Moonwink

>> donderdag 25 september 2008

Het instinctieve enthousiasme van The Spinto Band kent geen obstakels om volledig mee te gaan in hun vriendelijke gekte. De instrumentatie op het voorgaande album kwam divers en simpel over en liet met nummers als Oh Mandy niemand onberoerd. Toch was er een onconventionele aanpak, die op Moonwink gelukkig alleen aan vrijheid gewonnen heeft. Het geluid is bij uitstek lichtvoetig, maar in rijke arrangementen die twijfelen tussen een mathematisch en ongepolijst organisch karakter, geven de songs op Moonwink je een voldaan gevoel. Het is over voor je er erg in hebt. In een poging tot een typering te komen denk ik aan Yo La Tengo met een flinke deuk van een botsing met hyperactieve, trippende rockers. Namen als The Strokes, Bishop Allen, The Shout Out Louds en vergelijkbaar materiaal kunnen haast niet missen. Het energieke geknutsel van The Spinto Band heeft wederom een serie uiterst aanstekelijke songs opgeleverd met dynamische texturen en aansprekelijke melodieën. Ze zijn maf, zachtaardig, direct en overmatig plezierig. Hoewel erkend moet worden dat de songs ook enorm goed in elkaar steken, missen ze variatie. Kennelijk is The Spinto Band ook een strak georganiseerde, overdonderende wervelwind om mee te maken vanaf het podium.

Read more...

Doelstelling van deze blog

Meer aandacht voor het (nog) onbekende. In tenui labor of toch niet?

Mededelingen

Donderdag 1 juli: deze week weer een frisse herstart verwacht.
Kort reces tot 13-05-10.
Na een kort reces vandaag (24-02-10) weer aan de post. Inmiddels is deze blog twee jaar geworden!
Gedurende december zullen er minder recensies worden geschreven
21-31 augustus: tijdelijk even geen recensies ivm een kort reces
Zondag 14 juni: Creative Commons licentie BY NC ND van toepassing op alle inhoud
Woensdag 3 juni: zoekfunctie en auteursrechtenonderdeel toegevoegd
Dinsdag 19 mei: template aangepast, hopelijk verbeterd
Vrijdag 15 mei: nieuw template; ontwikkeld door Ourblogtemplates.com, 2008

Auteursrechten

© Copyright Benjamin N. Vis

Uitgezonderd waar anders vermeld, is op alle inhoud van deze blog een Creative Commons Attribution 3.0 License van toepassing. Deze is hieronder gespecificeerd als CC BY NC ND. Voor meer informatie klik op de links aldaar.

  © Blogger templates Inspiration by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP  

Creative Commons License
werk van Benjamin N. Vis, Nieuwe Geluiden is in licentie gegeven volgens een Creative Commons Naamsvermelding-Niet-commercieel-Geen Afgeleide werken 3.0 Nederland licentie.