Helene - Heliotrope

Erg veel aandacht was er hier niet toen dit derde album van Helene uitgebracht werd enkele maanden terug. Dat is een schande, want Heliotrope is een album om te zoenen. Hoewel de sfeer zeker zwoel te noemen is, stijgt het album tot grote hoogte door de warm-koud tegenstellingen in de composities. Helene zingt en Graham speelt de gitaarpartijen en dat duo is een schier perfecte basis voor deze plaat. Lichte psychedelica, droompop, americana invloeden, zweverige gitaren, vriendelijk getokkel en een sfeervol wolkje folk; het zijn allemaal elementen die op een heerlijke manier samenvloeien op dit album. Daarmee roept de band rondom Helene Dineen (bekend van Barefoot Contessa) een veelvoud aan vergelijkingen op. Dit gaat van vrouwelijke singer-songwriter Mira(h), Tara Jane O’Neil en Ane Brun naar Nederlandse geluiden van Audiotransparent en Mist. Als het geheel wordt opgestookt hoor je zelfs iets van de zindering die van Howling Bells uitging en als het gemoed in uptempo songs oplicht komt er speelse kwinkslag in de arrangementen. Heliotrope past in alle seizoenen en bij alle gemoedstoestanden, zonder ook maar een moment verveeld of neutraal te klinken. De kleurrijke verpakking is al even opvallend en mooi als de muziek. Dus wat let je? Laten we hopen dat de critici en commerciële bonzen snel dit plaatje nog eens heroverwegen. Tot die tijd kunnen we in relatieve beslotenheid genieten van het voordeel van deze kennis.