Sleeping States - In the Gardens of the North

Het voorgaande album, There the Open Spaces, kreeg niet de aandacht die het verdiende. Het was een opvallend album waarop Sleeping States, oftewel singer-songwriter Markland Starkie, indruk maakte met een oorspronkelijke kijk op muziek en een kenmerkende sound. Toch had ik het gevoel dat hij zijn muzikale identiteit nog niet volledig had ontwikkeld. Nu biedt echter het jonge, toonaangevende label Bella Union Sleeping States onderdak met overweldigend resultaat. Het album opent onheilspellend met een minimalistische, donkere basgitaarpartij en de bronzen stem van Markland, waarover kwistige lagen van ongepolijste noise.
Vanaf deze norse opener zet Sleeping States een melodisch offensief in. Er worden daarvoor vooral vlakke lagen met minimalistische trekjes gebruikt. Daarin grijpt hij terug op zijn debuut, maar blijkt grotere aandacht voor schoonheid te hebben. Er zijn stijlkenmerken van bijvoorbeeld Fink of José Gonzales in te ontdekken. De composities van Sleeping States kennen echter vollere arrangementen en expressievere spanningsbogen. Daardoor sluit hij even gemakkelijk aan bij bepaalde indiepop- en folkbandjes. Desondanks lijkt er onder deze muzikale invulling een fundament van ambient en dance schuil te gaan. Dit fundament is volledig uit zijn originele verband gerukt. Toch vormt het op schetsmatige wijze de blauwprint voor de dromerige, lome songs van Sleeping States. Markland voelt bijzonder goed aan welke elementen van de hedendaagse pop-crossovers zijn muziek het beste dienen en springt er vervolgens spaarzaam en uiterst zorgvuldig mee om. Daarnaast blijft hij een liefde voor rauwe noise, nostalgische jazz en klankexperimenten koesteren. Ook passeren beroemde inspiratiebronnen als Borges en Kafka uit de literatuur en Britten uit de klassieke muziek de revue.
Dit alles geeft In the Gardens of the North zijn ontvankelijke onvoorspelbaarheid. Waar het debuut nog vele vormfactors en combinaties aftastte, kent de opvolger een verfrissend en soms betoverend zelfvertrouwen. Als de zware, fluwelen deken van een stormfront rolt Sleeping States over je heen en laat een mooie, verwachtingsvolle stilte achter.