Elite Barbarian - It’s Only When You Get To The End That It All Makes Sense

Als het aankomt op elektronische muziek ben ik erg kieskeurig. Elektropop weet mij meestal wel voor zich te winnen, veel dance vaak niet. De experimentele elektronica die Warp placht te brengen, gaat mij meestal te ver, terwijl het bijzondere label Erased Tapes dan weer die dingen uit weet te zoeken die mij boeien. Elite Barbarian komt niet op één van deze labels uit, maar had op beide niet misstaan. In plaats daarvan is het een release van het nieuwbakken Front and Follow label uit Manchester. Ook zij weten bijzondere artiesten aan zich te binden. Het opmerkelijke aan Elite Barbarian is dat het ondanks de experimentele, avant-garde elektronica mij helemaal niet tegenstaat. Ik zou bijna willen zeggen: het luistert lekker weg. Dat komt waarschijnlijk omdat Benjamin Page, de man achter Elite Barbarian, met slepende composities weidse soundscapes maakt. Door de aard van die muzikale landschappen, word je daar helemaal niet zenuwachtig van, maar juist rustig. Het album intrigeert tot het eind. Daarmee bevestigt het album zijn titel. De spaarzame dosering van melodische elementen is wat het album telkens weer spannend maakt. Benjamin bezit de gave om door een heel klein melodisch fragment vanuit allerlei perspectieven te belichten de luisteraar een heel nummer lang te boeien, of beter, te bezweren. Ook is het fijn dat zijn muziek niet agressief wordt, maar in karakter en tempo altijd rustig blijft. Voor degenen die houden van een vriendelijke vorm van experimentele elektronica is dit zeker een aanrader.