Engineers - Three Fact Fader

Het eponieme debuut van de Britse band Engineers ging aan het grote publiek vrijwel ongemerkt voorbij. Achteraf had dit album meer verdiend. Met een geluid dat duidelijk op soundscapes gericht was, maar trouw bleef aan de Britse indiepopformule, had Engineers namelijk een originele troef in handen ten opzichte van bijvoorbeeld Sigur Rós en Sickoakes. Opvolger Three Fact Fader schudt de anonimiteit direct van zich af. Dit komt in eerste plaats al door het opvallende, knallende artwork van Tom Sheehan; op zich al de aankoop waard. Voor dit album nam de band producer Ken Thomas in de arm, die eerder werkte met bekende acts als Maps, M83 en Sigur Rós. Hoewel Three Fact Fader al in 2007 klaar lag, is de uitgave nu pas een feit.
Stuwende composities van dikke instrumentale en vocale lagen zijn het melodische recept voor een redelijk fel golvend album dat, desondanks een bijna wollige productie kent. Treffend zijn de prachtige akoestische intro’s. Een nummer als The Fear Has Gone toont hoe goed Engineers ook op andere vlakken is. Het is album ritmischer en iets steviger dan het debuut uit 2004. Er is ook meer ruimte voor experiment, waarmee de band zich zo af en toe waagt aan een andere klankkleur. Gelukkig is de eenheid op het album, net als voorheen, even sterk aanwezig. Toch zal Three Fact Fader misschien net iets makkelijker te pruimen zijn voor breed georiënteerde groepen. Door groeiende diversiteit en soepele wisselingen in ritme schuift Engineers nog verder op naar geluiden als My Architects en British Expeditionary Force. Deze richting mag door de alternatieve Britse scene van mij verder worden uitgediept. Omdat de bands minder rauw klinken, laten ze je de typische bandjessfeer op een andere manier ontdekken. Dat geeft een fris geluid in een overvolle markt. Niet iedereen zal besluiten de overstap van hippe postpunk naar ambient-pop te maken. Voor diegenen die wel willen variëren heeft Engineers nu twee ijzersterke albums klaar. Laat hun ontegenzeglijke kracht je meeslepen.