Trouble Books - The United Colors of Trouble Books

Met enige regelmaat en met veel plezier kan ik berichten over de uitzonderlijke bands die hun thuis hebben bij Own Records. Dat geldt ook voor Trouble Books. Elektronica is ver gekomen en het zelf in elkaar sleutelen van popmuziek is inmiddels voor velen een hobby. In de handen van enkelen doet het ook erg mooie dingen. Dat is ook zeker het geval bij de licht experimentele ambient pop van Trouble Books, die nu terecht officieel op plaat verschijnt. Verwacht geen hapklare liedjes. Trouble Books lijkt meer op Troika dan op Loney Dear. De vocalen zijn deel van een instrumentale stroom; een geluidsdeken waarin semispontane muzikale gebeurtenissen genesteld liggen. De bakermat van deze plaat, de winter van Ohio, lijkt ver weg. The United Colors heeft meer weg van een slepende zomernacht; een schemerige tijdloosheid waarin je onherroepelijk verdwaalt. Precies het sfeertje dat Yo La Tengo ook zo goed beheerst. Een enkele keer wordt je aandacht gevraagd voor een opgewekt melodietje, dan weer zijn de trage klanken tergend weeïg. De ruimtelijkheid doet meer dan eens denken aan Adem’s tweede plaat of Grandaddy, terwijl het ook de lijn van het label duidelijk blijft volgen. Wie een voorliefde heeft voor dromerige knutselpop en niet bang is voor wat onverwachte wendingen is met Trouble Books heel gelukkig. Experimentele muziek kan ook heel kalmerend zijn.