Lissy Trullie - Self-Taught Learner EP

De uitstraling en de muziek van Lissy Trullie deed mij direct denken aan de ondergewaardeerde gitaarband Levy. Er zijn dan ook verscheidene overeenkomsten met de band van James Levy. Om te beginnen komen beide bands uit de Big Apple en klinken ook bijzonder stads. Daar past een jong image bij. Zowel Lissy Trullie als Levy hebben het geluid van catchy high-school bandjes tot geperfectioneerde poprock ontwikkeld. Het onbevangen gevoel is gebleven, maar iedere vergelijking is ze eigenlijk onwaardig. Een zekere mate van arrogantie past ook bij dat beeld. Self-Taught Learner toont een innemend zelfvertrouwen. Waar Levy de bitterzoete toonzetting verdiepte door een lekkere groove en zwarte songteksten, is Lissy Trullie wat scherper en minder gepolijst. Zo krijgt, behalve het voor de hand liggende verschil tussen man en vrouw, het katje ook nog nagels. Dat siert haar, want de gelijkenis is weliswaar erg sterk in de titelsong, maar de zes songs weten zo op zichzelf ook makkelijk de weg naar het geheugen te vinden.