Minco Eggersman/Jaap van Heusden - Ooit

Ware het niet voor het verzoek van regisseur Jaap van Heusden om een soundtrack bij zijn film Ooit te maken, was er van een opvolger van Minco Eggersman’s debuut, The Wagon Fair uit 2004, misschien wel nooit wat gekomen. Alleen al daarom is Ooit een toepasselijke titel. Naast de muziek die hij maakt onder eigen naam, runt hij de labels VOLKOREN en Sally Forth Records, drumt hij bij The Spirit that Guides Us, is hij producer en zanger/drummer van At the Close of Every Day. Van de drukte in zijn dagelijks leven is weinig te vinden in zijn fijnzinnige soundtrack. Vooral de invloed van At the Close of Every Day lijkt nog zijn sporen te hebben nagelaten, maar ten opzichte van zijn solodebuut wordt popmuziek nu tot op het bot ontbloot. Daarbij zijn stijlkenmerken herkenbaar uit het modern klassieke minimalisme en de recente fusies met elektronica van onder andere Max Richter. Dit vloeit moeiteloos samen met het popgeluid waarvan bijvoorbeeld The White Birch zich bedient. Ook is de Nederlandse pop een duidelijke inspiratiebron met namen als labelgenoot Brown Feather Sparrow en de ingetogen droompop van Mist.
Het detaillisme waarmee de muzikale miniaturen zijn uitgevoerd, komt overeen met het minutieuze detail in de film. De film betreft het kleine drama van de geestelijk gehandicapte Jos die op een dag ruw uit de dagelijkse sleur van herhalingen wordt gerukt. De manier waarop hij daarmee omgaat, doet door zijn simplistische aanpak denken aan de kleine menselijkheid van Castaway. De grauwe en desolate enscenering draagt krachtig bij aan de persoonlijke beleving van Jos’ trauma. Ooit behoud een zekere afstand, maar blijft niet louter beschouwend. De mooi geschoten beelden vormden ook de basis voor het prachtig uitgevoerde digipack waarin de twee schijfjes de koper bereiken. In combinatie met de film, krijgen Eggersmans composities nog meer betekenis. Daarentegen weet hij de door van Heusden opgeroepen sfeer ook te vertalen naar uitgebreidere composities die het album completeren. Ooit zoekt de grenzen van de popmuziek op en komt met een bijzonder stap naar volwaardige filmmuziek. Met name door de ijselijk consistente, sobere precisie waaruit dit is opgebouwd, weet de muziek ook op zichzelf de weg te vinden naar het hart.