Cortney Tidwell - Boys

Het opmerkelijke debuut van Cortney Tidwell uit 2006, Don’t Let Stars Keep Us Tangled Up, stond bol van de experimentele lust en liefde voor het popliedje. Cortney bleek, misschien door jeugdige onstuimigheid gedreven, een toonaangevend singer-songwritertalent. Geen genre liet ze onbenut om de vooruitstrevende basis van americana en elektronica een bijzondere glans te geven. Een aantal jaren later is de spanning op die eerste plaat nog net zo fris als toen en dat daagt de huidige opvolger uit. De titel, Boys, eert haar gezin en muzikale collaborateurs. De plaat belooft echter door te gaan waar het debuut ophield, dus dat betekent niet de wellicht vermoede consolidatie of behoud. Hoewel Cortney uit een familie komt waar muziek de leidraad vormde, werd dit door haar psychotische moeders vroege dood ook onherroepelijk geassocieerd met ellende. Dit dreef Cortney in een isolement, maar uitgerekend muziek redde haar daar ook uit. Hiervan was haar debuut getuige. Stilistisch grijpt ze daar met enkele songs (Being Crosby of Oslo) ook op terug. Haar werk is op zijn minst eigenzinnig te noemen en doet weleens denken aan de bezwerende folktronica mixen die we vinden bij Own Records, zoals Uzi & Ari; even soepel overschakelend van dreigend naar mysterieus met een zeker avantgardisme (Oh, China). De meest treffende gelijkenis is echter te vinden in het werk van Björk (vooral Son & Moon) van enkele jaren terug. Ook op Boys is de productie van de songs is nog altijd diep, rijk en donker van geest. Een belangrijke troef bevindt zich in de onconventionele melodielijnen en klankstructuren. Haar karaktervolle stem lokt je in het ongemakkelijke labyrint van de muziek. Als ze elektronica ter hand neemt, kunnen vurige trekjes komen bovendrijven die songs scherpe accenten meegeven (Watusii), herkenbaar van de opzwepende experimentele electropop van Venus Hum, ook uit Nashville. Boys is misschien niet opnieuw één van de opmerkelijkste singer-songwriterplaten. We zijn inmiddels heel wat gewend (denk aan Kellarissa recentelijk). Wel zet Cortney schrijdt deze plaat met vastberaden stappen voort.