Judson Claiborne - Time and Temperature

Christopher Claiborne Salveter trad eerst op met de melancholische band Low Skies. Enige tijd terug bracht hij in eigen beheer zijn debuut Before Midnight Scholar uit onder de naam Judson Claiborne. Die naam is een bijnaam die hij van zijn vader kreeg. Naar eigen zeggen luidde dat een transitieperiode van herwonnen creatief bewustzijn in. Het project is duidelijk persoonlijker dan een band, maar dit tweede album Time and Temperature laat toch vooral een vol bandgeluid horen.

Opvallend zijn de mooie foto’s die het album omhullen. Deze zijn het resultaat van het werk van fotografe Sarah Wilmer in samenwerking met de band zelf. Zoals Judson Claiborne in zijn songs opmerkelijke en bevreemdende verhalen vertelt, tonen de beelden esoterische narratieven gehuld in mystieke duisternis. De inspiratie voor de onderwerpen en portrettering is direct afkomstig van de thematiek en details in de songs. Om de foto’s qua sfeer zo te krijgen, heeft de band drie dagen in de bossen gespeeld. Het resultaat van de aandacht die is besteed aan het artwork dreigt echter de muzikale prestaties te overtreffen.

De psychedelisch rockende basis van waaruit roots en indiefolk liedjes groeien, is overal van ruim voldoende niveau. Hun geluid is bij vlagen voelbaar geëngageerd en afwisselend creatief. Daarin speelt de inzet van twee leden van circus punk fanfareband Mucca Pazza, Ronnie Kuller en Jeff Thomas, een belangrijke rol. Jeff componeerde en dirigeerde de strijkers- en hoornarrangementen en Ronnie tekende voor viool en extra vocalen. Ook voor de engineering van de plaat is een degelijk talent aangetrokken: Tim Iseler (Wilco, Iron and Wine en The Swell Season). Americana is niet weg te denken uit Judson Claiborne’s geluid. Soms klinken de songs als een gemoedelijk jaren ’90 (soft)rock band en hun psychedelica doet denken aan Starless & Bible Black.

Uiteindelijk blijft Time and Temperature duidelijk pop vermengd met folk. Alles klopt en er is niet teveel geprobeerd alle invloeden tot in perfectie te balanceren. Het album heeft zijn momenten, zoals het mooie Song for Dreaming of het oprechte I Am Learning Pantomime. Daarnaast zet het ingetogen vrolijke sfeertje met een speels orgeltje The Woman Inside of Me apart. Dat komt ongetwijfeld doordat het een cover van Nieuw-Zeelandse singer-songwriter Chris Knox betreft. Er valt dus het één en ander te ontdekken op Time and Temperature en Judson Claiborne’s sound is prima te beluisteren. Desondanks mist er vaak een echte connectie. De band blijkt simpelweg net niet uitgesproken genoeg.