Ólöf Arnalds - Við Og Við

Lang niet iedereen zal mijn liefde voor de klanken van de Scandinavische talen delen, maar zeker in gezongen vorm klinkt het prachtig intrigerend. Ólöf Arnalds is een graag geziene muzikante in de IJslandse scene, waar ze al in diverse bands speelde en sinds 2003 toert met Múm. Oorspronkelijk is ze klassiek geschoold in zang en viool, maar haar eigen singer-songwriter project volgt een haast traditioneel folk stramien, waarvoor de sobere basis gelegd wordt in haar opmerkelijke stemgeluid en veelal een eenvoudige begeleiding. Haar debuut Við Og Við stamt al uit 2007, maar nu, aan de vooravond van de opvolger (Ókídóki), wordt de plaat ook hier uitgebracht. Net als voor de geplande opvolger werkte ze op deze plaat samen met Sigur Rós’ Kjartan Sveinsson. In haar muziek vinden we elementen terug uit pop en klassiek, waarmee het verschil tussen traditionele folk en een eenvoudig popliedje vervaagt. Við Og Við is een echte troubadourplaat, waarop enkele prachtige liedjes die het vanwege de taal vooral van hun scherpzinnige intonatie moeten hebben. Haar ijzige, heldere stem doet me enigszins denken aan Coco Rosie, terwijl de muziek enigszins richting de uitgeklede aanpak van het laatste album van The Tiny gaat. Vanwege de beeldschone eenvoud zijn ook de platen van Lisa o Piu en Jæ plezierige vergelijkingen. Het sfeertje op Við Og Við leent zich uitermate goed voor bevroren landschappen waarin schoonheid zich op ingetogen wijze verheft. Het roept aansprekende associaties op die onlosmakelijk verbonden lijken met de herkomst, zoals alleen Scandinaviërs dat schijnen te kunnen.