Scott Matthew - Scott Matthew

Scott Matthew past, zo lijkt het, precies in de huidige tijdsgeest. Het succes van Antony & the Johnsons heeft al heel wat navolging gekregen in de vorm van Dez Mona en recentelijk Chris Garneau. Scott Matthew heeft banden met deze band en dat is te merken, maar zijn muziek mist het grote gebaar dat daar deel van is. Zijn muzikale expressie is er één van ingetogen kamerpop. De excentriciteit straalt je tegemoet vanuit zijn foto. Dit uitte zich al eerder door de intensieve aanwezigheid in de film Shortbus (John Cameron Mitchell), waarin hij te horen en te zien is. Deze film kaart op bevreemdend expliciete wijze enkele overgebleven seksuele taboes van deze tijd aan. Zonder het bombast doen zowel de film als Scott Matthew denken aan Moulin Rouge. De plaat is gelukkig nog veel diverser dan de esoterische nummers uit de film. De begeleiding is simpel gehouden, hoewel nergens minimaal te noemen. Scott’s doordringende stem druipt van weemoed. Hartenpijn, pathetiek, dramatiek en diepe emoties zijn ook deel van zijn teksten. De gedragenheid echoot bij vlagen ook als het verleidelijke zeemansepos van Stephanie Dosen. Er spreekt een geborgen kracht uit van tijdloze schoonheid. Een bijzondere aanrader.