Christina Rosenvinge - Continental 62

In de moderne wereld zegt afkomst niet zo veel meer, maar bij Christina Rosenvinge lijken zowel noord en zuid Europa duidelijke sporen nagelaten te hebben in haar muziek. Dit viel al op bij haar vorige werken Frozen Pool en Foreign Land, maar haar derde verandert daar niets aan, behalve dat dit toch wel het meest overtuigende plaatje is tot nu toe. Christina maakt heel vernuftig in elkaar stekende composities, die op de oppervlakte lieflijk lijken, maar meer dan eens plotseling van zich af kunnen bijten. Haar eigenzinnigheid past nog het meest bij de Scandinavische vrouwelijke singer-songwriters als Lise Westzynthius en Anna Ternheim, maar bezit een totaal uniek geluid dat innemendheid en afstandelijkheid combineert, zodat de gemiddelde luisteraar met een bevreemd gevoel zal afhaken. Als je dit niet doet echter, wordt je wellicht getrakteerd op een van de betere singer-songwriter plaatjes van de afgelopen jaren. Christina heeft een onmiskenbaar talent waarmee ze haar eigen wereldje schept. De stijlcombinaties zijn gezocht en overschrijden conventionele grenzen, dissonanten afgewisseld met luchtig zwevende harmonie. Continental 62 is niet voor iedereen weggelegd. Diegenen die nog nooit hun emoties in muziek verwezenlijkt hoorden, hunnen hiermee een nieuw gevoel aanspreken.