Ane Brun - Changing of the Seasons

Bij het openingsnummer The Treehouse Song ging er even een scheut teleurstelling door me heen. Niet omdat het een slecht nummer is, maar omdat ik bang was dat de americana invloeden een nog prominentere plaats gekregen hadden in Changing of the Seasons. Dit vermoeden werd gelukkig snel ontkracht, want Brun heeft meer in haar mars dan simpelweg de americanagolf waar vele Scandinavische groepen momenteel sterk invulling aan geven te volgen.
Wat volgt overtreft alle verwachtingen. De aparte stem van Brun zal nog altijd niet iedereen weten te bekoren, maar haar stijl is onmiskenbaar geworden. Ze laat zowel muzikale als instrumentale groei zien. Haar composities zaten nooit zo subtiel in elkaar als nu. De seizoenen lijken te wisselen in ieder nummer. De begeleiding blijft vaak een herkenbaar summiere, maar o zo effectieve gitaarpartij die haar stem alle ruimte gunt om het maximale van haar kunnen te laten zien. De overgangen van toonsoorten, majeur, mineur, maken dat er een ongrijpbare sfeer over het album valt. Het pakt je in als een warme deken zonder de scherpe randjes te verliezen. Een sobere Jeff Buckley of Beth Gibbons zijn dichterbij dan ooit, maar Brun heeft inmiddels een eigen podium verdiend. Misschien wel beter dan haar debuut.