Peter Morén - The Last Tycoon

Als lid van Peter, Björn & John maakte hij bijna kinderlijk zorgeloze, Beatlesque pop op het succesvolle Writer’s Block. Op het simpele Young Folks na vond ik die plaat niet bijzonder. Nu komt Peter Morén met een soloproject als singer-songwriter en daar brengt hij het beduidend beter vanaf. De songs steken goed in elkaar, maar de plaat is dan ook ontstaan in de loop van enkele jaren. Het zorgeloze is grotendeels gebleven, maar The Last Tycoon is duidelijk volwassener en aan een enkel wolkenveldje kan men niet ontkomen. Geen enkel nummer is zo aanstekelijk als Young Folks, daarvoor in de plaats heeft ieder van deze tien zelfontdekkingstochten meer diepgang en subtiliteit. Peter heeft nog altijd een plezierige stem die het goed doet bij de gebalanceerde en muzikale invulling. Het is niet erg origineel, maar de leuke melodieën zijn divers en zo is er genoeg te beleven op dit album. Bovendien geeft het je een goed gevoel! Waarschijnlijk zal hijzelf minder aandacht krijgen dan zijn collectieve project en dat is jammer. Peter zet zich met The Last Tycoon meteen neer als getalenteerd singer-songwriter, een richting die ik hem graag verder zou zien uitdiepen. Goed bij zonnig lenteweer.