Bon Iver - For Emma, Forever Ago
>> maandag 17 maart 2008
Justin Vernon trok naar een blokhut in de koude wouden van Wisconsin om tot overeenstemming te komen met zijn diepste emoties en hartenpijn. Ongepland vertrouwde hij deze zoektocht toe aan de recorder en zo ontstond na enkele maanden For Emma, Forever Ago. De authenticiteit van dit geluid boezemt je ontzag in als een obscuur ritueel.
Justin heeft een helle, ijle stem met de pregnante halen van wolfgehuil bij kraakhelder maanlicht. Het is vooral de zeer eigen expressie en intonatie die respect afdwingt. Langzaam bekruipt je het gevoel dat je getuige bent van iets bijzonders. Vaak met niet meer dan een gitaar en lichte percussie weten de monotone melodieën zich onderhuids te nestelen en zich tot een meditatieve staat te verheffen. Naakte en subtiele songs, meer is er niet nodig voor dit melancholiek mnemonische moment. Dit is Nooit Meer Slapen op muziek, de verborgen stille kracht van schoonheid uit het hart.
0 reacties:
Een reactie posten