The Explorers Club - Freedom Wind
>> dinsdag 27 mei 2008
Zo een overtuigende revival van de zonnige, vrolijke, luchtige en energieke jaren ’60 en ’70 pop hebben we lang niet gehoord. Je gaat geheid voor de bijl voor de aanstekelijke koortjes en refreintjes die de songs dragen in complexe harmonieën. Enkele rauwere rockaccenten houden de spanning in de lichtvoetige sound. The Beach Boys en The Byrds klinken erg dichtbij, maar het strandgeluid komt niet van hun woonplaats in South Carolina. Dit zestal klinkt zo fris dat het verleden heden wordt. Velden vol heerlijk geurende bloemen rollen je over de heuvels tegemoet. Je verzetten is zinloos. Het mooie is ook nog dat ze de instrumentatie enorm divers en gelaagd hebben ingezet, zo komt er weldegelijk eigen karakter naar voren vanaf Lost My Head, dat niet veel later ontaardt in het mierzoete Do You Love Me? en met het mellowe If You Go ben je overwonnen. Het combineren van de structuren van close harmony met een vleugje vervormers, banjo en zelfs wat folk (Safe Distance) maakt dat hun stijl aan ruimtelijkheid wint. De verkenningen van The Explorers Club hebben hen duidelijk naar het verleden gebracht, maar veel risico hebben ze niet genomen. Het moet gezegd dat ze juist daardoor die fijne ontspannen onbezorgdheid hebben kunnen houden. De nostalgie zegeviert. The Explorers Club laat me terugverlangen naar een tijd die ik nooit heb gekend, zonder schaamte.
0 reacties:
Een reactie posten