The Miserable Rich - Of Flight & Fury

>> maandag 5 juli 2010

Helaas moeten wij hier nog tot september wachten op een release van Of Flight & Fury, het tweede album van de uitzonderlijke Britse kamerpopband The Miserable Rich. Hun debuut 12 Ways to Count blies mij met alleen de schoonheid van de uitstekende stijlmix en superieure instrumentbeheersing direct van de sokken. Fabelachtig mooi noemde ik het album en de verwachtingen zijn dan ook hooggespannen voor deze opvolger.

Lang laten ze de luisteraar niet in spanning. Binnen een paar minuten is het al duidelijk dat Of Flight & Fury geenszins onderdoet voor 12 Ways to Count. De band (of ensemble) heeft erkend dat hun klassiek akoestische benadering van folky pop een schot in de roos was. Derhalve borduurt Of Flight & Fury blakend van zelfvertrouwen op de ingeslagen weg voort. De belangrijkste ontwikkeling is wellicht de nog voller aandoende klank van het album, waarin lichte orkestraties wederom kunstige rollen opeisen. Zo weten ze met het luchtige lied Chestnut Sunday in de finale te verrassen met Bolero-achtige patronen in de strijkers. Er bevindt zich een grootse zwier in de liedjes. Deze houden afstand van bombast, doordat ze veelvuldig zijn ontstaan vanuit relatief eenvoudige funderingen. Naast de duidelijk op folk en kamermuziek geënte afkomst, die ook het Willkommen Collective kenmerkt, glijden zo af en toe ook knipogen naar excentrieke popmuzikanten als Patrick Watson, Owen Pallett en Guillemots (eerste album) langs.

Tussen de ontspannende momenten van glimlachende zorgeloosheid zijn ook beklemmender composities te vinden die de albumtitel wellicht beter uitdrukken. De diversiteit in de songs groeit alsmaar verder naarmate het album vordert. The Miserable Rich toont daarin lef dat hun bestaande formule met zekerheid vernieuwt. Zeer recentelijk erkende ik in Punch Brothers een geniaal gezelschap dat de americanabodem moeiteloos ontsteeg door hun vooruitstrevende muzikale superioriteit. The Miserable Rich musiceert vergelijkbaar, maar verlegt hun accent naar de pop. Dat maakt dat ondanks de sterk gewortelde folk en klassieke tradities Of Flight & Fury misschien nog toegankelijker is dan bijvoorbeeld Antifogmatic. Het is zonder meer een fenomenale prestatie om verder te evolueren op deze eigenzinnige wijze zonder daarbij af te zwaaien van mogelijk publiek. De heldere en buigzame stem van voorman James de Malplaquet doet daarvoor ook wonderen.

Prachtige ballades, strijdlustige songs en geëngageerde interludes maken het album tot een overdonderend geheel. Met Of Flight & Fury bezorgt The Miserable Rich ons een opvolger die zowel de liefdevolle band met 12 Ways to Count versterkt alsook op meesterlijke wijze nieuwe avonturen aangaat: een onmiskenbaar mooi juweel.

0 reacties:

Doelstelling van deze blog

Meer aandacht voor het (nog) onbekende. In tenui labor of toch niet?

Mededelingen

Donderdag 1 juli: deze week weer een frisse herstart verwacht.
Kort reces tot 13-05-10.
Na een kort reces vandaag (24-02-10) weer aan de post. Inmiddels is deze blog twee jaar geworden!
Gedurende december zullen er minder recensies worden geschreven
21-31 augustus: tijdelijk even geen recensies ivm een kort reces
Zondag 14 juni: Creative Commons licentie BY NC ND van toepassing op alle inhoud
Woensdag 3 juni: zoekfunctie en auteursrechtenonderdeel toegevoegd
Dinsdag 19 mei: template aangepast, hopelijk verbeterd
Vrijdag 15 mei: nieuw template; ontwikkeld door Ourblogtemplates.com, 2008

Auteursrechten

© Copyright Benjamin N. Vis

Uitgezonderd waar anders vermeld, is op alle inhoud van deze blog een Creative Commons Attribution 3.0 License van toepassing. Deze is hieronder gespecificeerd als CC BY NC ND. Voor meer informatie klik op de links aldaar.

  © Blogger templates Inspiration by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP  

Creative Commons License
werk van Benjamin N. Vis, Nieuwe Geluiden is in licentie gegeven volgens een Creative Commons Naamsvermelding-Niet-commercieel-Geen Afgeleide werken 3.0 Nederland licentie.