Peter Greenwood - Sirens

Peter Greenwood hield naar verluidt van metal en helemaal niet van indie troubadours met gitaren. Toch is het uitgerekend dat wat hij geworden is. Vanuit Leeds verhuisde hij naar London om zich te ontpoppen als een zeer verdienstelijke, akoestische folkartiest. Hij heeft een aangenaam heldere manier van spelen en een zachte, licht verleidelijke stem. In zijn lome ballads spelen americana, countrytechnieken en roots een belangrijke rol. De vriendelijke, ontspannen toonzetting komt heel natuurlijk over. Het grote gemak waarmee dat gepaard gaat, maakt de songs bijna tot slaapliedjes, hoewel de onderwerpen erg volwassen zijn. De ballads op Sirens zijn traditioneel goed geschreven en zullen het goed doen op de achtergrond bij een waterig zonnetje of een kampvuur. Uiteindelijk zou hij in zijn melancholie wel wat meer engagement kunnen tonen om het geheel te doen opleven. Ondanks dat is dit een voorbeeldig debuut van een berekenend talent.