Goldfrapp - Seventh Tree

Het hoge woord zal ik er maar gelijk uitgooien: met Seventh Tree is Goldfrapp weer terug als een van de beste muzikanten van dit decennium. Hoewel Black Cherry en Supernature duidelijk met veel talent in elkaar gezet waren, had geen van beiden de bedwelmende uitwerking die het debuut Felt Mountain had. Het gaat te ver om te beweren dat Seventh Tree een nieuwe Felt Mountain is, maar de sfeer is zeker vergelijkbaar en even sterk. De folk en triphop invloeden zijn terug, maar iets van de techno-dance richting die ze in haar vorige twee albums exploreerde is gebleven. Gelukkig eist haar prachtige stem weer een hoofdrol op. In combinatie met de smaakvolle toevoeging van elektronica maakt het dat de dromerige klanken maar dan eens als een draaikolk in je schedel blijven resoneren, zoals in het openingsnummer. De ervaring van het wat zwaardere, elektronische dance geluid heeft een mooie plek gekregen in goed georkestreerde composities. Wel klinkt het allemaal iets minder experimenteel en vernieuwend dan haar debuut, wat gepolijst en toegankelijker. De betovering is er niet minder om. Dit is het heerlijke gevoel dat Felt Mountain je ook kon geven, een tijdloze ontsnapping aan de werkelijkheid!