Clara Luzia - The Long Memory

Eerder dit jaar stond Clara Luzia nog op Noorderslag waar ook Gram en The Do al vruchtbare grond vonden. Dit is haar tweede album, maar vooralsnog is ze vooral bekend in thuisland Oostenrijk. Jammer, want er staat haar niets in de weg een goed exportproduct te worden. Het is meteen duidelijk dat we hier te maken hebben met een eigenzinnig singer-songwriter talent. In de warme ondertonen klinken echo’s door van Scandinavische collega’s, terwijl de begeleiding een melancholisch graantje van Yann Tiersen meepikt. Bandlid Mika Vember zorgt meer dan eens voor smaakvolle muzikale opvulling. Het geheel klinkt nergens hetzelfde, ondanks een constant herkenbaar geluid. De aparte, licht schrille, en niet altijd even zuivere stem van Clara Luzia werkt in sommige nummers echter beter dan andere. Het album laat zich beluisteren als een selectie eigentijdse zeemansliederen, een associatie die het artwork niet vreemd is. Het is niet de verleidelijk dromerige zeemanssound van Stephanie Dosen, maar iets dreigender aangezet en duidelijk meer doorleefd. De opener Tidal grijpt je gelijk bij de strot en het refrein zingt nog door als de plaats is afgelopen. Gelukkig blijven andere hoogtepunten niet uit. The Long Memory is een Nederlandse release zeker waard.