Alaska in Winter - Dance Party in the Balkan

In de inmiddels aan bekendheid winnende formule van bands als Beirut en A Hawk and a Hacksaw, maar ook de folktronica komt een nieuwe telg onze kant op: Alaska in Winter. Verwacht echter geen herhalingsoefening, leden van de genoemde bands spelen mee en hebben de band daarmee duidelijk beïnvloed, maar het geluid van Alaska in Winter is ruimer, voller en vooral minder folk dan dat van haar gasten. Bovendien wordt er gebruik gemaakt van orthodoxe of een diverse vorm van Gregoriaanse invloeden, wat ook een klassiek tintje meegeeft. Veel nummers worden verder ingevuld met warme elektronica zoals we dat kennen van Air. Het resultaat heeft iets weg van het grootse gebaar van de epische kitsch van Rob Dougan en het gekunstelde laptop gehalte van Granddaddy, gecombineerd met de drukke orkestraties van folk à la Sufjan Stevens. Het album kent een koude en donkere sfeer, die vast te maken heeft met het schrijfproces van de plaat, in isolatie, in de winter, in Alaska. Samen met de titel geeft dit de nog ontbrekende invloeden aan. Iedereen die zich hier weinig bij voor kan stellen, moet zeker gaan luisteren. Het album is overtuigend, maar de afzonderlijke nummers zouden gebaat zijn met iets meer eenheid en iets minder kitsch om de emoties van de luisteraar echt te bereiken.