Olafur Arnalds - Eulogy for Evolution

Tegen de achtergrond van de financiële crisis die IJsland op de knieën dwong, komt deze plaat als een rustgevende oase. Het album is al een jaar oud, maar bezit tijdloze schoonheid. Olafur Arnalds bracht ons deze etherische composities op zijn 21^ste en laat horen hoe verschrikkelijk jammer het is dat de werelden van pop en klassiek zo bevooroordeeld gescheiden zijn. Zijn onmiskenbaar moderne muziek kent een publiek van vooral jonge mensen, hoewel het zonder enige moeite de doorgewinterde liefhebber van minimalistisch en modern klassiek voor zich zou kunnen winnen. Olafur Arnalds opende al optredens voor landgenoten Sigur Rós. Zijn muzikale tableaux vivants vinden gelijkgestemden in Max Richter, Arvo Pärt, Johann Johannson en Lunz. De kern van de muziek bevindt zich in de repetitieve en meditatieve dialogen tussen piano en strijkers. Door subtiel en sporadisch gebruik van elektronische elementen en een plotse apotheose waarin drums een significante rol spelen, komt de contemplatieve staat met beide benen stevig in het heden te staan. Voor Eulogy for Evolution moet het hokjes denken achterwege gelaten worden. De heldere visie in zijn ijzige bries laat twee werelden samensmelten. Met gespitste oren is het wachten op het vervolg, de anticipatie is groot.