The Loose Salute - Tuned to Love

Vrolijkheid wordt maar al te vaak verward met oppervlakkigheid. Open en vrolijk is The Loose Salute wel, maar van oppervlakkigheid is geen sprake. Niet in muzikaal opzicht, noch in hun spitsvondige teksten. Deze groep uit Cornwall verplaatst de luchtigheid van Californische Westcoastpop naar de zuidkust van onze westerburen en vertaalt het naar een luisterrijke Engelse indiepopformule. Ook americana heeft daar een plaats in. Zo vormen ze een zachtaardige, goedgeluimde mix van Oranger en The Thrills. In wat lijkt op een handomdraai levert The Loose Salute een droomdebuut af dat druipt van het enthousiasme en enorme variëteit ademt. Minder duidelijk dan recentelijk Explorers Club deed, weten ze uitbundig een nostalgische sfeer op te roepen zonder overbodig te worden. De tijd is kennelijk rijp om weer fijne, vriendelijke nummers te schrijven die nergens opdringerig zijn, maar wel meegaan met hun tijd. Als ze wat gas terugnemen komen mooie structuren en subtiliteiten samen in bedrieglijk lieflijke ballads. Het afwisselend gebruik van een mannen- en vrouwenstem doet wonderen voor het album als geheel. Waar Lisa Bilson’s stem de uptempo songs op verleidelijke wijze brengt, maakt Ian McCutcheon het geheel rustig en transparant af. Daarnaast weten ze te verassen met kleine interludes met een sprankelend instrumentarium. Uiteindelijk waait Tuned to Love als een zomerbriesje moeiteloos voorbij. Op voortreffelijke wijze houden ze hun afkomst in het midden, zoals ook The Storys dat plachten te doen. Een verzadigende ervaring die nooit te zoet wordt.