Odawas - The Blue Depths

Odawas timmeren al een aantal jaar met enig succes aan de weg. Volledig terecht als je de gemakkelijk toegankelijke cinematografische soundscape pop van The Blue Depths hoort. Dromerige elektronica, bevreemdende vocalen die de melodieën dragen. The Bleu Depths schuwt een wolkje americana niet, maar lijkt een sterk afwijkende kijk op die culturele erfenis te hebben. Het geluid van de jaren ’70 en ’80 vormt de overige basis. Ergens doemt een schim van The Blue Nile, erg toepasselijk gezien de albumtitel. Misschien is dat geen toeval. Ook Engineers ligt in het verlengde van Odawas geluid. De nummers zitten goed in elkaar en zullen het goed doen voor ontspanning of op de achtergrond. Er mag echter een kanttekening gemaakt worden bij bijvoorbeeld een song als The Sound of Lies of Moonligt/Twilight waarbij gekunstel en kitsch wel erg duidelijk op de loer liggen. The Blue Depths is een prima plaat, maar veel voegt het niet toe. Het slot maakt ook veel van de mindere momenten goed. De wat nostalgisch ingestelde liefhebbers van het genre zullen ervan smullen.