Coldplay - Viva La Vida or Death and All His Friends

De titel en het artwork liegen er niet om. Coldplay haalt inspiratie uit de Franse revolutie en de belangrijkste thema’s van het menselijk bestaan: leven en dood. Voor een band die zich ten doel stelde de grootste ter wereld te worden en daar gedeeltelijk in slaagde, zou het geen probleem moeten zijn. Aan de andere kant veroorzaakte de eenzijdige richting in de voorgaande drie albums weinig variatie en vernieuwing. Dat ze met dit album een revolutie zouden kunnen ontketenen ligt dan ook niet in de lijn der verwachtingen. Gelukkig heeft Coldplay ook nooit ondermaats werk afgeleverd, zelfs niet met de aan herhaling onderhevige derde plaat. Het is in ieder geval een opluchting dat de kwaliteit van de productie en uitvoering van het studioalbum een stuk hoger liggen dan tijdens het verrassingsoptreden in Paradiso dat, getuige de videoregistratie, van abominabele standaard was. De instrumentale opener moet een urgent karakter neerzetten, een toon die wordt voortgezet door iets stevigere elementen en een afwijkende, rijke orkestratie met een opvallende rol voor het orgel. Tegen het opzwepende, ritmische geweld van de instrumentatie valt de milde stem van Chris Martin wat in het niet. De meeste kenmerken van Coldplay zijn onveranderlijk aanwezig, hoewel de sferische gitaren een iets minder grote rol zijn gaan spelen. Ontwikkeling is een stuk duidelijker dan in al het voorgaande werk. De opening van 42, schaduwnummer Reign of Love en de afsluiter zijn aangename pianoballades, die doen afvragen of dat niet de richting had geweest waarin Coldplay indruk had kunnen maken. Het zwaar op de hand zijnde Yes doet goede zaken met de strijkers die andere culturen echoën en de donkere kant van de stem van Chris. Hierin is de hand van Brian Eno te herkennen en dat helpt. In Violet Hill resulteert de samenwerking nog het meest in een klassieke Coldplay hit. Met alle zeer competente concurrentie van bands als Saybia, As Tall As Lions, etc. zijn er heel wat originelere alternatieven op de markt. Coldplay is helaas slechts een van velen. Viva La Vida is in ieder geval sterk genoeg om de algemene reputatie hoog te houden, maar de omslag had overtuigender gekund.