Sarah Slean - Orphan Music

Het is direct te horen dat de Canadese Sarah Slean een klassieke achtergrond heeft. Zowel in stijl als uitvoering maakt ze hier gretig gebruik van. Ondanks dat ze al vijf releases op haar naam heeft staan en haar muziek gebruikt is in populaire series heeft ze hier geen reputatie opgebouwd. Orphan Music bevestigd nog maar eens hoeveel we daarom missen, want zonder te vernieuwen zet ze songs neer van absolute topkwaliteit die wereldfaam toekomen. Hier worden de furies van An Pierlé en Tori Amos verenigd, ondertussen subtiel omwonden met invloeden afkomstig van een grootser Amerikaans sentiment. Ze zet even gemakkelijk de sfeer van ouderwetse Franse chansons neer als de puurheid uit de kamermuziek. De begeleiding is doorgaans beperkt tot enkel piano geregeld bijgestaan door een goed strijkkwartet, dat ze zelf dirigeert en zelf de arrangementen voor schrijft. Er is geen sprake van ingetogen muziek, maar toch is het muziek om ontspannen op weg te dromen. De partijen zitten smaakvol in elkaar en geven de ruimte aan het timbre van Sarah zonder zelf aan muzikaliteit in te boeten. Geen blos, geen moeite, ze kan zich meten met grootheden als PJ Harvey zonder daarop te lijken. Orphan Music is een fraaie collectie songs van een muzikante en zangeres in volle bloei. Het enige storende aan het album zijn de terechte applaussalvo’s aan het eind van veel nummers, maar het beste nieuws is nog wel dat de opvolger al klaar ligt.