Amiina - Puzzle

Al erg lang stond Puzzle in de boeken, maar vond zijn weg naar de liefhebbers niet. 2010 werd 2011 voordat de schijf mij bereikte. Het IJslandse damesensemble Amiina is waarschijnlijk nog altijd bekender als de begeleiders van Sigur Rós dan voor hun eigen plaat Kurr, waarop de dames een zeer letterlijke huis, tuin en keukenbenadering van musiceren lieten horen. Die excentrische eigenzinnigheid is eigenlijk een vanzelfsprekendheid op opvolger Puzzle. In de persoon van Jón Birgisson is Sigur Rós nog aanwezig in de mixing van Puzzle. Openingsnummer Ásinn is direct getuige van een duidelijke verandering. Een warme onderlaag van poppy ambient geluiden draagt de anderszins herkenbare Amiina klanken. De vrijwel volledig instrumentale ensemblestukken, bekend van Kurr, krijgen op Puzzle gezelschap van etherische liedjes. Dat neemt niet weg dat de nadruk blijft liggen op de innerlijke structuren en aparte klankcombinaties van de instrumenten. Dat kan ook blijven bij een samenspel van de nu veel duidelijker aanwezige en toegankelijke (zware) ritmiek in de onderlagen met de lichtvoetige klanken die daardoor hun speelsheid voor ernstige plechtigheid verruilen (bijvoorbeeld Sicsak). In diverse opzichten is Puzzle daardoor wel gemakkelijker te verteren dan Kurr. Zonder hun identiteit te verliezen komt Amiina op deze manier dichterbij Broadcast 2000 en vergelijkbare knutselpoppers. Gelukkig blijft Puzzle ook uitstekend als een klassieke crossover te beluisteren, daarbij geholpen door de toegevoegde productielaag die een steunpunt voor ambient vormt. Na een opvallend debuut als Kurr beperkt de kritiek op Puzzle zich tot het feit dat het tegendraadse heeft plaatsgemaakt voor toonaangevende inmenging van de tijdsgeest. Daarmee verliest Amiina een deel van haar overvallend, sprankelende charme.