Clogs - The Creatures in the Garden of Lady Walton

Clogs brengt al vier albums lang op avantgardistische wijze twee werelden samen. Dat geldt zowel geografisch als muzikaal. De band- of ensembleleden van Clogs komen uit de Verenigde Staten en Australië. Hun muziek heeft in de basis nog het meest weg van modern klassiek, hoewel hun composities nooit zonder popmuziek zouden kunnen. Dat het goed mogelijk is om die muzikale werelden te combineren ontdekken we met enige regelmaat. Voor recente vergelijkingen kan bijvoorbeeld worden geluisterd naar Balmorhea en Rachel’s. Overigens zijn in mindere mate ook minimalisme en jazz in hun stijl thuis. Op hun vijfde album, The Creatures in the Garden of Lady Walton wordt van de voornamelijk instrumentale werkwijze afgeweken en zijn enkele vocalisten uitgenodigd.

De medewerking van Shara Worden (My Brightest Diamond) verheldert direct de connectie met indiepop, hoewel ook Andrew Bird kan worden genoemd. Naast haar vocalen zijn op The Creatures in the Garden of Lady Walton ook Sufjan Stevens, Aaron Dessner en Matt Berninger te bewonderen. Die laatste twee zijn geen toeval, want Clogs bestaat in zijn vaste formatie al uit The National bandlid Bryce Dessner en arrangeur Padma Newsome. Met het voorgaande Lanterns leek Clogs al in staat te zijn hun muziek een vriendelijker uitdossing te geven dan daarvoor het geval was. Die weg wordt nu verder uitgediept, maar niet langer voornamelijk als een vooruitstrevend klassiek ensemble. In plaats daarvan vinden we een belangrijk aandeel van complexe liederen. Kamerpop is een aardig label, maar de stijl en structuur blijft dichter bij klassieke liederen dan een popsong. Het hele album staat bol van de creatieve muzikaliteit. Het meesterschap en de visie van de muzikanten straalt er vanaf. Iedere keer opnieuw weet Clogs te fascineren. Voor de doorgewinterde muziekliefhebber is het zelfs behoorlijk toegankelijk. Clogs is op hun vijfde album het pure experiment voorbij en dat leidt tot prachtige muziek.

Zelfs de leek zal waarschijnlijk erkennen dat The Creatures in the Garden of Lady Walton een bijzonder mooi album is, zij het wat excentriek. Radiohead mag dan gezien worden als de enige grote band die er mee weg kan komen om vernieuwing aan een groot publiek te koppelen, het zijn de kunstenaars in de marge die de ontwikkeling echt leiden.