Pearly Gate Music - Pearly Gate Music

Al jaren is Josh Tillman een graag geziene gast in de muzikale wereld. Als J. Tillman maakte hij recentelijk zijn beste album ooit, maar daarnaast is zijn rol als drummer bij Fleet Foxes niet te onderschatten. Daar vinden we hem bij Pearly Gate Music ook terug. Zijn jongere broer Zach Tillman staat als singer-songwriter namelijk aan het roer, die bij J. Tillman juist zelf de onderschikte rol bekleedt. Gelijke behandeling viert hoogtij in de getalenteerde familie.

Met dit eponieme debuut hebben we een opvallend album in handen. Het album opent voorzichtig, doch zelfverzekerd met Zach Tillman’s stem over diverse wegstervende klankkleuren. Zach’s timbre heeft een pregnant randje. Het is dan ook niet verwonderlijk dat in het vervolg Pearly Gate Music zich ontwikkelt als een ouderwetse singer-songwriter die eenzaam met een gitaar het hele podium opeist. Het is veel meer recht voor zijn raap dan de wonderlijke pracht van zijn broer. Desondanks is het overduidelijk dat de basis ook bij Zach bestaat uit de veelvuldig gehoorde moderne folkstijl. Op het album zijn de meeste songs eenvoudig gehouden. Ook de songstructuren kennen geen grootse aspiraties. Dit wordt door de uitgesproken lo-fi slaapkamerproductie en ietwat rammelende aankleding benadrukt. Het bevestigt keer op keer dat we hier te maken hebben met een singer-songwriter en geen folkgezelschap, een indruk die zijn broer wel regelmatig wekt. Er zit een melancholiek nostalgisch randje aan zijn songschrijfstijl. Hoewel de ingrediënten traditioneel zijn, blijken de songs op Pearly Gate Music bepaald geen herhaling. Bovendien kennen de melodieën veel gevoel voor zweverige lyriek, die wordt versterkt door de beperkte instrumentale middelen en schoon gelaagde vocalen. Het contrast tussen volle, donkere onderstromen en de holle, metalige klanken van gitaar en stem weet de luisteraar telkens weer mee te slepen.

Als debuut sluit het aan bij geestverwanten als Department of Eagles en The Dodos die ook aftastend debuteerden alvorens ze richting kozen. De richting die Zach Tillman met Pearly Gate Music opgaat, is vooralsnog onbekend, maar het zou niet verbazen als deze in al zijn ingetogenheid de rockelementen zal vergroten. Dit zou aansluiten bij de focus op singer-songwritersongs in plaats van complexe composities. Het is tevens dit karakter dat Pearly Gate Music, ondanks de excentrieke oppervlakte, toegankelijk houdt. Wellicht dat dit project nu nog als bijgerecht zal worden beschouwd, maar de toekomst sluit een belangrijker rol zeker niet uit.