Felix - You Are the One I Pick
>> zaterdag 12 juni 2010
Felix is een opmerkelijk kamerpopduo uit Groot-Brittannië. Hun debuut You Are the One I Pick bevat elf op onverwachte manieren ontspannende en verwarrende songs. Onverwachts omdat de titel wellicht anders doet verwachten, maar zeker ook omdat vocaliste Lucinda Chua ondanks haar gedempte timbre bij tijd en wijle de brutaliteit van trendy Britse popartiesten lijkt te bezitten. Deze verhulde kracht wordt soms geaccentueerd door de aanzwellende dynamiek in de begeleiding. De folky basis blijft in alles eigenlijk slechts een gidslijn.
Zelf geeft de band aan onder andere door Erik Satie te zijn geïnspireerd. De met minimale eenvoud geconstrueerde melodieën van deze componist zijn, afgezien van de piano-akkoorden, op zijn best terug te vinden in de minimalistische patronen die zowel op de achtergrond als in de voorhoede de muziek van Felix karakteriseren. Dat is waarschijnlijk waar de aanvankelijke urgentie telkens door een effectief keurslijf wordt bedwongen. Het geeft het album in zijn geheel gemoedelijke tempowisselingen die ondanks de verrassend intense dynamiek een inviterende groove veroorzaken. Het album is daartoe opgebouwd als geheel, waarin geen duidelijke pauzes tussen de songs aanwezig zijn. De tempowisselingen lijken daarmee ook de verschillende zijden van dezelfde munt; wisselingen van gemoed. You Are the One I Pick zweeft ergens tussen avontuurlijke kamermuziek en slaapliedjes in. Alle composities behouden een herhalende ontstellende modern klassieke eenvoud. Lucinda en haar muzikale partner Chris Summerlin bezitten een feilloos instinct voor de performance van hun eigen werk. Door de orde op de juiste momenten te verstoren weten ze telkens weer een snaar te raken.
Het mooie van Your Are the One I Pick is dat in alle sferen en emoties die het album oproept de interpretatie lijkt te worden overgelaten aan de luisteraar. Als die zich openstelt voor de onvermijdelijk voortschreidende klanken brengt dit debuut een vervullende, meedogenloze ontroering. Dan blijkt Erik Satie wederom dichterbij dan gedacht.
0 reacties:
Een reactie posten