Masangeles, van Beatriz Flores Silva

Masangeles is een raamvertelling die zich concentreert op een gedeelte uit het leven van Masangeles, een buitenechtelijke dochter van een invloedrijk politicus. Na de zelfmoord van haar moeder wordt zij in het uitgebreide en chaotische huishouden van haar vader opgenomen, hetgeen geen warme ontvangst is. Het karakter van Masangeles, dat is gebaseerd op naastenliefde, tekent zich scherp af tegen de vele neurotische vormen van egoïsme die in het huishouden zegevieren. De vertelling vindt plaats tegen een opdringerige achtergrond van de politiek roerige geschiedenis van Uruguay in de jaren ’60-’70. Door het visuele en verbale absurdisme doet de filmstijl denken aan Fellini, maar is minder zwierig en omfloerst. De werkelijkheid is wel doorspekt van vermakelijk magisch realisme en symbolisme dat de maatschappij en politiek van die tijd tegen het licht houdt. Het is duidelijk dat Masangeles in eerste instantie vooral voor het Uruguayaanse publiek is bedoeld. Enige historische kennis van zaken zal het kijkplezier daarom vergroten. Dat neemt niet weg dat Masangeles makkelijk te waarderen is als een ambitieuze film uit een opkomend filmland. Regisseuse Beatriz Flores Silva bezit over kunstzinnige visie en een inspirerende werkwijze.