King Me - Them Brawlers

King Me timmert al ruim tien jaar aan de weg en debuteerde ooit met een lovend ontvangen plaat in eigen beheer. Mijn eerste kennismaking met de band stamt van hun vorige LP, Guide Down, en hoewel dat album barstte van de potentie, wist het mij over de hele linie net niet echt te raken. Toch is er voldoende reden om het huidige album Them Brawlers een eerlijke kans op revanche te geven. Them Brawlers is de eerste plaat die bij Dying Giraffe Records uitkomt en dit keer hebben zich leden van Birdskin, Cords en Templo Diez zich om King Me voorman Michael Milo verzameld. Waar King Me telkens weer in positieve zin mee opvalt is een uitgebreide serie aan mooie, creatieve intro’s. Vervolgens ontwikkelen de nummers zich echter vaak teleurstellend, hoewel daar de meningen verdeeld over kunnen zijn. Regelmatig wordt er namelijk een hoop gerommeld in de arrangementen. De visie die ten grondslag ligt aan de composities gaat daarom meer dan eens verloren in onnodige noise pop en rock. Michael’s stem lijkt al dat geweld ook niet helemaal de baas te zijn. Dat is overigens een bewuste keuze, want de productie is in handen van Corno Zwetsloot die o.a. met Audiotransparent ook zeer verstild werk afleverde. Het is duidelijk dat King Me een kant van de indierock opzoekt die simpelweg niet goed bij me past. Voor degenen die een beetje herrie in melodieuze popsongs wel mogen, kan Them Brawlers evengoed een fijne plaat zijn.