Castanets - City of Refuge

Castanets gaat alweer een tijdje mee en heeft een heel eigen kijk op muziek. City of Refuge begint met een paar minuten onverklaarbare geluidjes die vrijwel iedere vorm van gestructureerde compositie lijken te ontwijken. Het onvoorspelbare van hun nummers maakt het bijzonder spannend. Industriële landschappen ontvouwen zich en eigenlijk leent het zich goed voor sience fiction, desolate westerns of computergames. Toch is niet alles zo bevreemdend als ze op het eerste gezicht doen vermoeden. Op een brede basis van alternatieve rock en americana bezitten Castanets wel degelijk de gave om gewoon goede nummers te schrijven. Met hun afstandelijke geluidschilderijen proberen ze dus op schetsmatige wijze cryptisch een ander perspectief op de werkelijkheid te geven. Of je het nu kunt waarderen of niet, het komt wel direct binnen. Op een donkere Woven Handachtige wijze, een stuk minder ongecontroleerd hard als O’Death recentelijk en met een vleugje Peter & the Wolf nostalgie, speelt Castanets zwaar op het gemoed. Het is bijna beangstigend. Het fragmentarische City of Refuge is excentriek en conceptueel, maar is tegelijkertijd ook ongemakkelijk mooi.