Weill, Milhaud, Stravinsky, Hindemith - Das Berliner Requiem, door Flemish Radio Choir, I Solisti del Vento olv Paul Hillier
>> donderdag 1 april 2010
In het begin van de 20ste eeuw vonden in de muziekwereld vele verschuivingen plaats. Het romanticisme en impressionisme van de fin de siècle kon na de industriële Eerste Wereldoorlog niet behouden blijven. Aan Franse en Duitse kant werden nieuwe ideeën over kunst ontwikkeld die een ombuiging betekenden in neoklassieke richting, maar uiteindelijk pluriform een interesse in ordelijke, wereldlijke muziek (muziek van alledag) inluiden. Daarop hadden traditionele en volksmuziek, jazz, dans en cabaret een belangrijke invloed. Muziek moest worden gebruikt en met toewijding worden gespeeld. De versimpeling van partituren had als doel de toegankelijkheid te vergroten. Oude muzikale patronen kregen vernieuwende aandacht. Daardoor moest de aandacht voor persoonlijk sentiment worden overkomen om muziek een rol te laten spelen in dagelijkse beslommeringen, als een sociale activiteit.
Het repertoire van het Flemish Radio Choir en I Solisti del Vento onder leiding van Paul Hillier toont de diversiteit aan reacties op deze verschuivingen. De blikvanger van de plaat is Das Berliner Requiem van Kurt Weill. Deze componist, sterk beïnvloedt door jazz en volksmuziek, is vooral bekend van zijn muzikale theater (opera’s) in samenwerking met Bertolt Brecht. Das Berliner Requiem is bedoeld als muziekstuk en heeft daarom een andere uitstraling, hoewel de karakteristieke stijlkenmerken aanwezig zijn. Ook de teksten voor dit stuk zijn van de hand van Bertolt Brecht. Tijdgenoot Paul Hindemith wordt gerepresenteerd door Der Tod, waarin zijn hang naar orde en distantiëring na de Duitse oorlog ligt besloten. Igor Stravinsky’s neoklassieke omslag is terug te vinden in zijn objectivistische Octet. Tenslotte sluit Darius Milhaud het rijtje af met zijn nieuwe, polytonale, harmonieën waarvoor teksten gebruikt zijn van de poëet Paul Claudel. De Braziliaanse invloeden hebben nog niet hun intrede gedaan, waardoor de cantates verrassend klassiek klinken. Dit album presenteert een erg interessant repertoire voor degenen die geïnteresseerd zijn in de (vocale) muziek die het experimentalisme van het interbellum willen ontdekken.
0 reacties:
Een reactie posten