Saxon Shore - It Doesn't Matter

It Doesn’t Matter volgt The Exquisite Death of Saxon Shore uit 2005 op. It Doesn’t Matter is daarmee reeds de vijfde release van deze Amerikaanse postrock band. Waarschijnlijk heeft het in de juiste kringen voor het genre de nodige aandacht gekregen, maar als verstokte popliefhebber, zelfs in brede zin, is mijn kennis hierin beperkt. Sprekend over een postrockband als Saxon Shore, die het vooral moet hebben van uitgesponnen soundscape-achtige composities, de nodige ambient trucages en progressive gitaarmuren, vormen de bands die de grenzen enigszins zijn overgetrokken een logisch begin voor recensies. Dan heb ik het natuurlijk over Sickoakes en, in mindere mate toepasselijk, Sigur Rós en volgelingen.

It Doesn’t Matter is in grote mate instrumentaal, maar zo af en toe doen vocalen hun zwevende intrede. Het gaat duidelijk meer om muzikaal gevoel en sfeer dan om teksten. Wanneer de muziek niet de zwaar is kan zelfs nog wel gedacht worden aan British Sea Power’s soundtrack Man of Aran. Aan de andere kant is bij veelvuldig gebruik van een percussief geluid Baltic Fleet een mogelijk aanknopingspunt. Dichter bij huis vinden we ook nog het Utrechtse Sennen. Het is echter verrassend dat Saxon Shore tegelijkertijd ook uitgesproken popkenmerken niet schuwt. Zo kan het zijn dat bepaalde nummers klinken alsof slechts een gezongen partij ontbreekt. Dat houdt het album luchtig en goed beluisterbaar. Het zware gewicht van progressive rock wordt ontweken. It Doesn’t Matter is dus een album dat zelf ook van over de grenzen snoept.