Lawrence Arabia - Chant Darling
>> vrijdag 15 januari 2010
In luttele seconden brengt Nieuw-Zeelandse singer-songwriter James Milne, aka Lawrence Arabia, de luisteraar terug naar de jaren zestig. The Beatles en consorten weerspiegelen onvermijdelijke gedachtedwalingen. De oplettende luisteraar moet daarbij echter niet stoppen. Lawrence Arabia brengt alles behalve eendimensionale nostalgie. De basis van zonneschijn wordt voorzien van een magisch, melancholisch neveltje waarin psychedelica op ingetogen wijze alle ruimte krijgt.
James toont zich een uitermate fijnzinnig songschrijver. Dat is wellicht terug te voeren op zijn niet misselijke staat van dienst als basspeler op de planken bij Feist en Okkervil River, naast een indiesuccesje met The Brunettes. Het is zeker dat zonder de recentelijke ontwikkelingen de overzeese folk Lawrence Arabia niet had geklonken zoals nu. Op Chant Darling verklaart James misschien wel het meest openlijk in lange tijd de liefde aan achtergrondkoortjes. In de structuren zijn echter met enige moeite ook invloeden terug te horen die strekken van de jaren ’40 tot aan de jaren ’70. Daarnaast stelen pakkende uitwassen afkomstig uit verre windstreken soms de show, niet in de minste mate valt een gedistingeerd eilandengeluid op. Nieuw-Zeeland kent een grotendeels traditionele samenleving en die oude normen en waarden laten zich bijzonder creatief interpreteren door Lawrence Arabia.
Doordat ik zijn titelloze debuut heb gemist, is een analyse van ontwikkelingen onmogelijk. Dat legt popparel Chant Darling geen windeieren. De schrille, hoge vocalen vragen aanvankelijk gewenning aan de scherpte. Daarna blijkt James’ stem uitermate geschikt om enkele plezierig perfectionistische popliedjes op plaat te zetten. In de interessante arrangementen is divers materiaal gebruikt, zonder te vervallen in hoogdravende overproductie. Hetgeen overblijft zijn pure luisterliedjes met een intrigerend randje die zich lekker laten onthouden door de innemende, repetitieve refreintjes. Lawrence Arabia zou het dit jaar nog wel eens ver kunnen gaan schoppen.
0 reacties:
Een reactie posten