Kevin House - World of Beauty

Kevin House brengt ons door americana geïnspireerde, intieme popballades. World of Beauty straalt een aangename rust uit. Het onderwerp nodigt uit tot overdreven bombast en ongeremde euforie. Niets van dat alles op World of Beauty. Kevin’s warme timbre klinkt voorzichtig, als ware het in ontluiking in plaats van bloei. Dergelijke bescheidenheid is smaakvol in de klassieke, pretentieloos gecomponeerde songs die juist schoonheid in al haar facetten bezingen. Het predicaat conventioneel zou hem echter ernstig onderschatten. Hij treft een comfortabele sfeer met net genoeg avontuur om middels de muziek een reis te maken door deze visie op de wereld. Er heerst een broeierigheid die atypisch lijkt voor een Canadees. Veelal jazzy muzikale accenten als de trompet in All the Planets All the Stars versterken die ervaring. Het is slechts zijn tweede album, maar nu al verheft Kevin House het ambacht van songschrijven tot een kunst. Met minimale, akoestische dynamiek en subtiele, dualistische teksten pakt hij de luisteraar in met een zachte fluwelen deken. Bij vlagen doet het aan Doveman’s The Acrobat en Michael Andrews denken. In tegenstelling is World of Beauty sereen, niet dreigend, niet vrolijk, maar volledig ontspannend als een lullaby. Bedrieglijk, want ook witte wolken werpen schaduwen. Pure onthaasting die diep reikt in deze vluchtige wereld. Het is compromisloos genieten met deze verleidelijke Kevin House.