Islands - Arm's Way

Hun debuut oogstte met een mix van vrolijke uptempo nummers in rijke arrangementen vooral aanzienlijk succes in Noord-Amerika. Zoals de titel doet vermoeden zijn ze op hun tweede ook bepaald geen pacifisten en trekken zwaar bewapend ten strijde. Waar een opzwepend, episch geluid met een groots gebaar in Amerika doorgaans staat voor de hier onsuccesvolle emopop, is daar geen sprake van. Met name het begin van het album is zeer pakkend en doet ondanks het stijlverschil denken aan Britse indie. Belangrijke invloeden zijn de wereldmuziek, onder andere Latin en Caribbean ritmes, en klassieke muziek, die gecombineerd worden met jaren ’80 lijntjes. Het eclecticisme overweldigt wel en daarom krijgen de songs een willekeurig karakter. Als de snelheid eruit is, zoals voor de ballad Life in Jail, zijn ze niet langer overtuigend. Op den duur worden de excentrische stijlbreuken in ieder nummer een trucje. Jammer, want singlewaardig materiaal als The Arm en Creeper doet meer verwachten.