Fleet Foxes - Fleet Foxes
>> zondag 8 juni 2008
Het is een nobele eigenschap je beloftes na te komen, als je deze zelfs overtreft voelt dat eigenlijk als liefdadigheid. Dergelijk gewelddadig gevoel maakt zich van mij meester als ik naar dit eerste volledige album van Fleet Foxes luister. Bevangen van nostalgie en een frisse kijk op de wereld, hebben Fleet Foxes na hun geweldenaar Sun Giant EP dit kunstje koelbloedig herhaald. Het geluid dat aanzwelt bij opening klinkt anders dan wat de tijdgeest lijkt te gebieden, maar is ondanks zijn grenzeloze eigenzinnigheid enorm toegankelijk. Hun wortels zijn terug te vinden in folk, klassiek, Gregoriaanse zang, de middeleeuwen en renaissance, terwijl ze aansluiten bij het origineelste van de indiepop van de 21ste eeuw. Invloeden die na de ‘70s zelden nog een rol speelden in moderne popmuziek. De melancholie kon worden vergeleken met de onconventionele Peter & the Wolf, de klassieke opbouw en structuren met de miskende band The Stares. De onnavolgbare stijl van Fleet Foxes zet telkens knappe, ingenieuze composities neer. De harmonieuze en tegendraadse samenzang blijft een sterke troef. Met een zweverig karakter ontvouwen zich de mooiste dromerige landschappen, als ware het van een film die nog gemaakt moet worden. Wonderschone emoties en een onvoorwaardelijke liefde voor muziek worden geuit met een serene bijna sacrale overgave. Tegelijkertijd zijn de melodieën en teksten bijzonder pakkend, waardoor Fleet Foxes je nog dagen zal achtervolgen. Zie dit echter niet als een dreiging, maar als het warme aura van een beschermengel. Ze hebben de ingrediënten om te verbazen, te overtuigen en heel diep te raken. Zelden leidde een vooruitstrevende aanpak tot zulk compromisloos potentieel. Het zou geen moeite moeten kosten de wereld te winnen.
0 reacties:
Een reactie posten