Montreal on Fire - Decline & Fall

Montreal on Fire is van een bescheiden slaapkamerproject uitgegroeid tot een volwaardige band die een spannende vorm van ambient pop en progrock maakt. Om maar gelijk met de deur in huis te vallen: in de progrock ben ik niet zo thuis en zo’n beetje de enige band die ik kan bedenken die eenzelfde overlap maakte is Sickoakes. Goed, misschien dat het bijzondere Fields ook een overlap maakt, maar dan richting indiepop. Verder ben ik aangewezen op wat ik ken van de ambient pop, zoals Gregor Samsa of slowcore als Audiotransparent en het Belgische Krakow. Decline & Fall begint als een plaat die nog prima in de laatste categorie zou kunnen vallen, zij het dat er een aanzienlijke rol voor gitaar- en industriële noise is weggelegd. Zo lang Montreal on Fire de subtiliteit in de performance hoog houdt, kan ik best genieten. Zeker wanneer er de rust en ruimte genomen wordt om op spaarzame wijze een melodielijn op te bouwen. Wanneer echter de versterkers flink worden opengetrokken verliezen zij me in rauwe luidheid. Toegegeven, de holle, gruizige vocalen kleuren mooi bij rust en geweld. De zware atmosfeer die vooraf gaan aan de heftig stuwende uitbarstingen van Montreal on Fire zijn dan ook een sterke, onvoorspelbare troef. Toch weet Decline & Fall me uiteindelijk niet volledig te raken, maar misschien is dat meer een kwestie van smaak dan kunde.