The Dry Spells - Too Soon for Flowers

Zoals vrijwel iedere jonge band, heeft ook The Dry Spells een lange aanloop nodig gehad voordat hun debuut Too Soon for Flowers kon worden gerealiseerd. Wat begon met een song geïnspireerd op de onfortuinlijke dood van een negenjarig meisje door een onbedoeld schot van een jager, terwijl zij bladeren aan het rapen was, komt nu samen op een zwaar beladen album dat draait om verlies. Het behoeft geen verdere toelichting dat Too Soon for Flowers geen vrolijke plaat is, maar een duister thema als verlies zorgt wel voor wonderschone muzikale samenkomsten. The Dry Spells wordt geleid door lichte vrouwenstemmen die voor bijzondere harmonieën zorgen, terwijl in de basis een zwaardere, alternatieve rocksound ligt. Toch laat The Dry Spell zich het makkelijkst onder de ruime noemer van indie pop scharen. Hun oorsprong ligt in San Francisco en ze konden worden gespot tussen vrienden als Vetiver, Papercuts en Thao Nguyen. De productie van het donkere debuut was in handen van Tim Green, die ook werkte met o.a. Melvins, Joanna Newsom en Howlin’ Rain. Het is dan ook niet vreemd dat er ruimschoots invloeden te vinden zijn vanuit folk en americana. Hun sound heeft in mijn ogen iets weg van The Bullfight en Rykarda Parasol, beide bands die popmuziek met een zwart rockend randje maken. The Dry Spells verzonnen gaandeweg alsmaar tragedies bij, die het realisme voorbij streven en net als traditionele legendes hun eigen leven gaan leiden. Deze zwarte romantiek wordt kracht bijgezet door een grote diversiteit een muzikale versieringen, die golvende onderlagen in de composities uitnodigend openen. The Dry Spells zijn niet voor één gat te vangen. Met het escapistische en hymnisch rouwende Too Soon for Flowers lijkt de band wat voorbarig de aftakeling van de herfst in te luiden.