Grizzly Bear - Veckatimest

Met Yellow House werd Grizzly Bear in één klap een lieveling van de alternatieve scene. Hun geluid was herkenbaar en hebben we inmiddels in vele vormen horen terugkomen, denk aan bijvoorbeeld Sea Wolf of het prachtige zijproject Department of Eagles. Ook nieuwkomer Bon Iver leek wat Grizzly Bear koorts te hebben opgepikt. Het is dan ook niet verwonderlijk dat het al langere tijd gonst rondom de opvolger Veckatimest dat ook nog eens op het vooraanstaande label van elektronica protagonisten verschijnt: Warp. Daar is de band een vreemde eend in de bijt, maar het misstaat niet. Wat direct opvalt is de enorm krachtige en onrustige sfeer die zijn eerste dreun uitdeelt met de opening Southern Point. Daarmee beklimmen ze een berg aan inspirerende ideeën voor arrangementen die ze op de rest van het album alleen maar ontoombaar afstormen. Vier van die wonderlijke arrangementen zijn mede van de hand van Nico Muhly, die werkte met o.a. Antony & the Johnsons en Rufus Wainwright. De experimentele onrust kent echter een ongekend gedetailleerde precisie die zorgt voor geborgenheid. Veckatimest overrompelt op een vriendelijke doch zeer vooruitstrevende manier. Alles wijkt voor de meest fantasierijke composities, maar ondertussen zit dezelfde fijnzinnigheid ook in de thematiek die zalig mooi wordt gedragen door de harmonieuze vocale samenkomsten. Dit laatste is echt een signatuur van de band. Het viertal is muzikaal zeer hecht en lijkt het album puur op gevoel te hebben geschreven. Waar ze het vuur onverminderd kunnen opstoken, weten ze het ook met tedere hand een zwijgen op te leggen. De diversiteit is indrukwekkend groot en in de intrigerende sfeerlagen kun je verdwalen. Het zou overigens ronduit een zonde zijn dat niet te doen. Iedereen die met Yellow House nog niet overtuigd was, moet Veckatimest een kans geven of accepteren wellicht één van de beste albums van het jaar te missen.